Hiç kimse dönüp kendi kalitesine bakmıyor…

Şimdi herkes “turizm sıkıntıda” diyor. Oteller dolmuyor, esnaf iş yapamıyor, memnuniyetsizlik almış başını gidiyor. Ama kimse de dönüp sormuyor:
“Peki kardeşim, bu hale nasıl geldik? Gerçekten sorun turizmde mi, yoksa bizde mi?”

Ben açık açık söyleyeyim:
Turizmde değil, insanlığımızda sıkıntı var.

Hepimiz bir telaşla para peşindeyiz. Kimse demiyor ki:
“Ben bu işi doğru düzgün yapıyor muyum?”
Bir müşteri geldiğinde onu misafir gibi değil, kazanç kapısı gibi görüyoruz. İki gün kalacak turistin cebindeki son kuruşa göz diken bir zihniyet türedi.
---

Helal-Haram Diye Bir Şey Kalmadı

Eskiden esnaf sabah duasıyla açardı dükkanını. “Helal kazanç” derdi, “Allah bereket versin” derdi. Şimdi ise kazık atmadan kazanamayanlar var. Her şeyi etiketle çözeceğini sanan, müşteriyle bir selamı bile esirgeyen insanlar türedi.

Lafım sadece işletmeciye değil...
Çalışanından yöneticisine kadar bu anlayış yayılıyor.
Garsona eğitim verilmezse, kasada oturanın yüzü gülmezse, temizlikten tut da yemeğin sunumuna kadar özensizlik olursa, turist bir daha gelir mi?
---

Kalite Lüksle Ölçülmez

Kaliteyi sadece otelin yıldızında, yemeğin tabağında arayanlar büyük hata ediyor.

Kalite önce insanda başlar.

Konuğun yüzüne baktığında içten bir “hoş geldiniz” diyemiyorsan, samimi bir tebessüm sunamıyorsan, isterse altınla kapla otelini... bir anlamı yok.

Bazıları hâlâ anlamıyor:
Misafir memnun ayrılırsa, ertesi yıl yanında üç kişiyle gelir.
Ama kandırıldığını hisseden bir turist arkasına bile bakmadan gider. Üstelik sadece kendisi değil, bin kişiye anlatır yaşadığını.
---

Önce Kendimize Bakalım

Yani demem o ki; biz önce kendimize bakacağız.
Kendi kalitemizi yükseltmeden, insanlığımızı düzeltmeden, turizmden medet ummamız boşuna.
Hep başkasını suçluyoruz ama aynaya bakan yok.

Turist geldi diye sevinmek yetmez.
O insan buradan mutlu ayrılıyor mu, buna bakacağız.
Güler yüz gördü mü? Hakkıyla hizmet aldı mı? Harcadığı paranın karşılığını hissetti mi?

Bu soruların cevabını içten verebiliyorsak, işte o zaman turizmde gerçekten yol alıyoruz demektir.
---

Turizmi kurtarmak istiyorsak önce insanlığımızı, ahlakımızı, meslek onurumuzu kurtarmamız gerekiyor. Yoksa beş yıldızlı otellerin de, deniz-güneşin de bir anlamı kalmaz. Çünkü en güzel şehirde bile kötü muamele gören turist bir daha dönmez. Dönerse de, yanında güzel anı değil, kırgınlık taşır.

O yüzden ben diyorum ki;
Asıl sıkıntı turizmde değil, bizde!

Ve son olarak…

Düzgün esnafa, işini hakkıyla yapan otelciye, misafirine saygı gösteren işletmeciye değil sözüm.
Onların hakkını ayırmak boynumuzun borcu.

Ama akıllı olmak lazım.
Aksi halde sonra hep birlikte “Bu işler nasıl işler miş…” deriz.

Efendim…

Allah'a Emanet Olunuz...