Doğan bebeklerin büyüyüp geliştiği gibi bu gün genç, kuvvetli olan kişilerin Allah ömür verirse yaşlanıp, güçten düştüğü zamanlar gelecektir. Toplumumuzun hafızaları olan yaşlıları baş tacı etmek boyun borcumuzdur. 

Tüm vatandaşlarını ülkenin imkânlarından istifade edebilmesini, muhtaç durumda olanların bakımı ve ihtiyaçlarının görülmesini, kimsesizlerin korunması, himaye edilmesini, yaşlı ve engelliklere gereken özenin gösterilmesini hedefleyen sosyal devletler her türlü uygulamalarında ve mevzuat çalışmalarında bunları göz önünde bulundururlar. İşsizler, engelliler ve bağımlılar gibi yaşlı kimseler de özel ilgi beklerler. Bunun için devletimizin özel programları, dayanışmayı sağlamak üzere tertip ettiği etkinlikleri bulunmakla beraber bunun daha da ileriye götürülmesi, hayatının son dönemine girmiş bu kimselerin gençliğinde vatanı, milleti ve çevresi için yaptığı fedakârlığın en azından bir kısmına karşılık olarak onları hoşnut edecek projeler üretilmelidir. Yaşlılara hak ettikleri değeri vermek elbette Devletimizin ve icra organlarının tek başına sorumluluğunda değildir. Babamız, anamız, teyzemiz, komşumuz, mahalle büyüğümüz durumunda olan bu kişilere elimizden geldiğince yardımcı olmak ve ihtiyaçlarını söylenmeden yapmak durumundayız. Bu bizim için adeta milli bir görevdir. Bir gün bizim de yaşlanabileceğimiz, şimdilerde kolaylıkla yapabildiğimiz faaliyetleri bir zaman sonra yardımsız yapamayacağımızı, hatta yardım almadan karşıdan karşıya geçemeyeceğimiz günlerin gelebileceğini düşünürsek yaşlı olmanın ne demek olduğu, yaşlılara hürmet göstermenin ne kadar elzem olduğu anlaşılabilir. Teker teker sevdikleri bu dünyadan göçmüş, yalnızlaşmış, üstelik kendiişlerini kendi göremez hale gelmiş yaşlılarımıza birer göz, birer el, birer arkadaş olmak gerekir. Bu toplumsal görevi yaparken oflamaya, sızlanmaya hakkımız yoktur. Yüce dinimiz büyük sevap olarak gördüğü büyüklerimizi hoşnut tutmak istisnasız herkese düşen bir görevdir. Yaşlılara ziyarete en yakınlarımızdan başlamak gerekir. Kendi büyüklerini ihmal edip hal hatır sormaya başkalarından başlamak düpedüz riyakârlıktır. Önce en yakınlarımızdan başlamalı daha sonra en uzağa doğru, saygı, minnet ve şefkatimizi içtenlikle göstermeliyiz. Yaşlıların sosyalleşmesi en az gençler kadar önemlidir. Onlar buna önem verir ve ihtiyaç duyarlar. Günümüzde birçok belediye yaşlılardan taşıma ücreti almamakta veya indirimli tarife uygulamaktadır. Ama unutmamak gerekir ki onlar en çok gençlerin kendilerini ziyaret etmesini isterler. Bu dönemde yaşlılarımız evde iken onlara saygı ve hürmeti esirgemeyelim.

Sağlıklı kalın huzurlu kalın hoş cakalın…