Sevgili okurlarım; uzun bir aradan sonra tekrar yazmaya başlıyorum. Yaklaşık 1 ay gibi zamandır Marmaris'ten uzak kaldım. Annemin rahatsızlığıyla ilgilenmek için İstanbul'daydım. Annemin sağlığı düzenleme başladığından, bendenizde işlerin başına geri döndüm. Bu arada annemin rahatsızlığı sırasında arayıpta “geçmiş olsun” dileklerini ileten dostlara da teşekkür etmek istiyorum.
İşlerin başına döndük, dönmesine de, bildiğiniz gibi iyi bir turizm başlangıçı yapmamıştık. Son bir aydır doluluk yaşayan Marmaris'te acaba kimlerin işleri iyi gitti ki ?...
Bizim işler iyi değil. Esnafında değil. Bazı büyük otellerin bile işleri iyi değil. Çünkü kulağımıza elemanlarının bile maaşlarını ödeyemediklerini duyuyoruz.
Medya sektörü yani yerel medya olarak da, işlerimiz hiç iyi gitmedi. Sevgili Sadi Tonbul'da geniş bir araştırma yapsın. Çünkü bir aydır buralardan uzaktım. Marmaris gündeminden yoksun kaldım. Bir şey anlarsam, sevgili tonbul konuyu toparlasın. Turizmciler ve işletmeciler kazanmadan, medya maalesef kazanamıyor. Evet; başta dediğim gibi işler iç açısı değil. O zaman ne yapacağız oturup ağlayacak halimizde yok. Ayakta kalmak ve mecudu korumak için çırpınacağız. Önümüz kış, burada çıkan yerel medyayı sıkıntılı günler bekliyor. Arkasını başka güçlere dayananlara sözümüz yok. Ama bizim gibi kaynağını sadece “abone, resmi ilan, reklam” gelirleri olan gazeteler zor çıkaracak kışı.
Marmaris'i İstanbul'dayken çok sorguladım. Marmaris'in ne için tatile gideyim diye. Ama sadece denizden başka hiçbir şeyi aklıma gelmedi. Marmaris artık kendisini yenilemedi. Bunu esnafığıylada yapmalı. Güler yüzlü esnafları çoğalmadı. Turistler çağrı içerisinde dolaşırken, “huzur” olmalılar.
Uzun zamandır barlar sokağına girmiyordum. İstanbul'dan misafirlerim: “Green House girelim” dediklerinde, kendimi en az 3 yıldır uğramadığım Green House diskonun içinde buldum. Barlar sokağının en güler yüzlü adamı Bülent Güvenç yanımıza geldi. “Bayrak Gazetesi”ni çıkarırken taa 95'li yıllarda tanıdığım Bülent'in güler yüzlülüğü aynıydı. Demek ki Bülent'in işleri iyi diye düşündüm. Aslında onunda işleri pek iyi değil gibiydi. Ama hala yüzü gülüyordu.
İşte sizlere verdiğim bir güler yüzlü işletmeci örneği. Bu örnekleri çoğaltmalıyız. Bizimde işlerimiz hiç iyi değil. Şimdi işlerimiz iyi değil diye birilerine savaş mı açalım. Türk turizmin son 5 yılı bence hiç iyi geçmiyordu. Her yıl sezon sonuna doğru GETOB başkanlarıyla “gelecek yıldan beklentilerimiz çok iyi. Şimdiden doluluk oranları iyi.” şeklinde haberleri çok yaptık. Hatta bizim ofiste GETOB eski başkanlarından sevgili Mustafa Karacan'la “Bayrak Gazetesi”nde yaptığımız gazete asılı ve her sabah bakıyorum. Acaba gelecek yıl 2008'miydi. Yoksa ondan sonraki yıllar mı. Turizm iyi olacakta nasıl iyi olacak. Yeni Turizm bakanına çok işler düşüyor. İnşallah o turizmcilerin sesini dinlerde sorunlara acil çözüm bulur. Yoksa biz gazeteciler GETOB'un başkanlarıyla gelecek yıl iyi olacak şeklinde haberler yapalım ama gerçekten de turizmde iyi olsun artık.
Gemi su almaya başladı.
Ya gemiyi kurtaralım, ya da kurtaralım, yaşımız daha genç batmayalım.
Bütün esnaflarımızın işleri kötü olmasada, gülünüz güler yüzlü olsun.
Büyüklerimizden duyarız hep, “asık suraklı” adamlardan hayır gelmez diye.
O tür insanlar sevmem. Benim etrafında asık suratlı kimse yoktur.
Hepinize güler yüzlü günler diliyorum….
Allah'a emanet olunuz…
temelirmak.com
[email protected]