Çok bildik bir hikaye vardır.

             Üç adet fareyi kuyruğundan bağlamışlar  herbirinin yakınına  da peynir koymuşlar, herbiri kendi karşısındaki peyniri almak için hamle yaptığında ,diğerleri de  farklı yöne hamle yaptığı için oldukları yerde kalmışlar. Hem canları yanmış hem de aç kalmışlar. Akıl edip de  tek  bir yöne gidinceye kadar da böyle devam etmiş. Birleşip de aynı yöne koştuklarında peynire ulaşmışlar.

                Ülkemizde de Marmaris’te de durum bundan farklı değil. Teşbihte hata olmaz. Fareyi örnek verdik diye kimse alınmasın.

                Muhalefette olan herkes başkan olmak isteyecektir. Başkan olmak, muktedir olmak, yönetmek  ne güzel şeydir.  Ama herkes başkan olmak isterse kimse  başkan olamaz. Birilerinin fedakarlık yapması gerekir. Seçilmeye en yakın kimse ona destek vermek gerekir.

           Muhalefette olanlar hala bunun farkına varamamışlarsa, hala ben duygusunu yenememişlerse yeterince acı çekmemişlerdir. Ya da iktidardakinden kurtulmak çok önemli değildir.

                Oysaki kendini yönetenden acı çekmiş, kötülük görmüş olanlar   başkan olmayı değil önce zalimden kurtulmayı düşünürler.

                Şimdi İstanbul’da Ankara’da  birleşmezseniz Melih Gökçek’ten şikayet etmeye hakkınız olmaz, Başbakandan şikayet etmeye hakkınız olmaz. Aynı şekilde de Marmaris’te bir isimde birleşme olmazsa değişen bir şey olmaz.

                Kimse de üzerine alınmasın.

                Kimseye mesaj vermek amacımız yok. Sadece durum analizi bu .

             Türkiye’nin aklı selim insanları, partileri yönetenler sağduyulu davranmasa bile doğruyu bulacaklar. Doğrunun yanında zalimin karşısın da birleşecekler.

                Ülke parçalanmak üzereyken, adalet, devlet ,demokrasi çökerken ülkesini seven insanlar partizanlık yapmazlar.