Son kez olur bazı şeyler,kimse anlayamaz..
Son defa görülür bir yüz.
Son defa duyulur bir ses.
Son defa sevilir biri..."
Son defa uyanılır Bayram sabahına...
Son defa mesaj gelir telefona...
Son defa çalar telefon zili.
Ve sen bilemezsin, geç açarsın.
Belki de yarına bırakırsın...
Ve bir BAYRAM sabahı,
her sabah yolladığın GÜNAYDIN mesajına cevap alamazsın,
Sonra telaşla defalarca ararsın, hatta öfkelenir, söylenirsin,
Yine telefonu sessizde...
Ya da yanına almadı...
Açınca sitem edeceğim, hatta biraz da tavır yapacagım dersin.
Sonra saatler ilerledikçe...
Öfkenin yerini endişe alır.
Telaş başlar.
Ve sonunda çaresizce...
Korkuyla!
Yoksa?
Evet,o sabah!
Canımın yarısı, yüreğimin ince sızısı, hemşehrim, kardeşim, ilk oda arkadaşım, ilk oyun arkadaşım, ilk okul arkadaşım, kara gözlü meleğim AYŞE'mi kaybettim!..
O günden beri yarım ve yaralıyım!
Beni öyle güzel severdi ki...
Ben üzülünce benden çok üzülür...
Ben sevinince benden çok sevinirdi...
Başarılarımla gurur duyar,mutlu olurdu.
Haksızlığa uğradığım, üzüldügüm zamanlar destek olur, güç verirdi..
Allaha güven,Allaha havale et,
Allah kuluna yeter!der, dua ederdi.
Çok sevilirdi, güvenilir, şefkatli,merhametliydi.
O benim , ilklerimin ilki, kara gözlü, ay yüzlü meleğimdi.
Tek derdimiz,özlemdi.
Son yıllarımız,benim görevim gereği ayrı şehirlerde yaşamamızdı.
Güne GÜNAYDIN mesajımızla başlar, ve her gece İYİ GECELER mesajımizla bitirirdik.
Benim eğitime adanmış yolculuğumda, hiç izin kullanmadığım için üzülse de, belli etmezdi.
Güzel ülkemizin,
cesur yürekli, lider yöneticilerinden birisi oldugum için benimle gurur duydugunu söyler ve emekli olup kavuşacağımız günleri sabırla beklerdi.
Tatil programlarımız ve erteledigimiz hayallerimizi ve hedeflerimizi ilerideki günlerimiz için planlardık.
Ama, bilemezdik ki, bu kez ertelemekle kalmayıp İPTAL olmuştu hayallerimiz ,hayatlarımız...
Göğsüm daralıyor, yüreğim yanıyor!
AYŞE'mi özlemle, rahmetle yâd ediyorum.
Hüznümü, özlemimi kısa süreligine sessize alıyorum!
Bunları niye mi yazıyorum?
Çünkü,
ÖLÜM çok VEFALI...
Hiç unutmaz!
Tek kusuru, habersiz,aniden gelmesi...
Dünün keşkeleri, yarının endişeleri bugünü tüketmesin!
Sevdiklerinizi, hayallerinizi, hayatınızı ertelemeyin!
Sevdiklerinize SENİ SEVİYORUM!
İYİ ki VARSIN!demekten korkmayın...
Sizi Seviyorum!
İyi ki Varsınız!
Allaha emanet olunuz.

Yazıma, merhum
Prof. Dr. Doğan CÜCELOĞLU hocamızın çok etkilendiğim sözleriyle son veriyorum...Ve bu vesile ile kıymetli hocamızı rahmetle , saygıyla anıyorum.

"Ölümün saati yok.Yanınızdaki kişiye değer verin, kırmayın onu.
Durup durup sevdiğinizi söyleyin,özel hissettirin.En ufak bir şeyde bitti demeyin,ağlatmayın, üzmeyin.
Neden mi?
Çünkü ölümün saati yok!"