Üç perdelik oyun
BİRİNCİ PERDE
6 Nisan 2023 Çarşamba gecesi, gece yarısı fenalaştım. Ambulans geldi Marmaris Devlet Hastanesine gitmişiz. Sadece ambulans'ın turuncu sandelyesini hatırlıyorum. Gerisinde bu dünya da değildim Akciğerimde ödem oluşmuş. Solunum durmuş , kalbim de durmuş iki buçuk dakika. Sonra masaj falan kalbim hafıften atmaya başlamış. Entube olmuşum, sokmuşlar gırtrağıma boruyu. Koskoca covid belasını savuştur sonra entube ol. Kadere bak. Sonra ver elini beyin tomografisi kalbim 2.5 dakika çalışmadı ya beyinde hasar oluşmuş mu diye bakmışlar. Neyse temiz çıkmış.
PERDE II
Şimdi ne oldu, niye oldu, nasıl oldu? Gelelim detaylara. Yav siz de ne göz varmış, Manset gazetesinin hakkımda yazdığı sayfayı paylaştığım gece bütün bunlar başıma geldi. Paçayı zor kurtardım.Şaka şaka beni ne kadar sevdiğinizi biliyorum sizin gözünüz değer mi hiç.
Neyse Çarşamba gecesi kız arkadaşımla oturup televizyonda seyredecek bir şeyler ararken birden acıktığımı hissettim. Boynumu büktüm, en dokunaklı ses tonumu kullanarak "hayatım çoook rica etsem, bir çorba yapar mısın" diye sordum. " yaparım tabi canım, istediğin çorba olsun, ağlamana gerek yok" dedi ve kalktı şehriye çorbası yapmaya başladı.
Pazardan çok acı kırmızı biberler almıştık bir kaç tane kesip çorbanın içine attık. Atmaz olsaydık çorba oldu bir bomba. Hem tuzlu, hem zehir gibi acı. Ben bir tas içtim kesmedi. "Hayatım çorbayı iyice ısıt bir tas daha ver" dedim. Onu da gözlerim televizyonda farkında bile olmadan mideye indirdim.
Ve sayın seyirciler bir an da eşekten düşmüşe döndüm. Tansiyon fırladı, nabzım tavan yaptı, nefes alamaz oldum. Kızcağız da o çorbayı yaptığına yapacağına pişman oldu. Ýüzüme sırtıma soğuk bezler uygulamaya çalıştı ama hiç fayda etmedi. Baktım durum kötüye gidiyor, "ambulansı ara" dedim.
Büyük bir telaş içerisinde ambulansı aradı. Geldiler beni ambulansa yüklediler film koptu.
Hiç bir sey hatırlamıyorum. Marmaris'teki doktor elinden geleni yapmış. Tüp takmış, sonda takmış, serum bağlamış ama imkanları kısıtlı olduğundan bana yoğun bakımda yer aramaya başlamışlar. Sonunda Milas Devlet hastanesinde yer bulunmuş. Bu arada doktor kızıma "babanızın durumu kritik, bu kadar yola dayanabilir mi, herşeye hazırlıklı olun" demiş, ver elini Milas, benim dünyadan haberim yok
PERDE III
Gözlerimi açtım, konuşmaya çalıştım. "Yav neredeyim" falan diye soracağım sesim çıkmıyor. Gırtrağımda iğrenç bir ağrı. Sonra nasıl olduysa birileri geldi tüpü çıkardı. "Burası neresi" diye sordum "Milas Devlet Hastanesi Yoğun Bakım" dediler. "Ben buraya nasıl geldim ki? Diye sordum "ambulansla" dediler. "Yav benim Perşembe günü Marmaris'te yapacağım işler vardı" dedim. "Bugün Cumartesi beyfendi" dediler. İki gündür uyuyormuşum.
Bana iyi baktılar Milas Hastanesi harika ve asıl harika olan ne biliyor musunuz? Uyandığımda kardiyoloğum Eser kardeşim baş ucumdaydı. Taa Marmaris'ten çıkmış beni yoğun bakımda 5 dakikacık görebilmek için Milas'a kadar gelmiş.orada benimle ilgilenen bayan doktorla konuşmuş, gereken bütün bilgileri vermiş. Sizlere hep söylerim hala güzel insanlar var. Allah işte Eser gibi, sizler gibi bizler gibi güzel insanlara kıyamadığından bu dünyayı ayakta tutuyor sabrediyor. Buna inanın bütün kalbinizle inanın.
Hastane de yatarken "lan" dedim "iyi ki ölmedin. Bir kazan erişte çorbasını mideye indirip öldü" derler millete rezil olurdun.
İşte böyle canlarım bir kez daha sevginizle, dualarınızla beni hayata geri getirdiniz. Ama artık aklımı başıma almam lazım.
Rahmetli Erdoğan Abim bir sıçrarsın cekirge, iki sıçrarsın çekirge, üçüncü de gözüne sıçarım haberin olsun çekirge derdi.
Bütün bunları yaşarken kızım ve damadım beni hiç yalnız bırakmadılar. Sağolsun kızım sizi her gün bilgilendirmiş. Bugün beni hastaneden aldı evime getirdiler.
Beyin tomografimin temiz çıkacağı hiç aklıma gelmezdi. Demek ki kendime haksızlık ediyormuşum.
