Sıradışı Bir Albüm

''Günahkar'' geçtiğimiz günlerde yayınlandı ve sizin beşinci albümünüz. Öncelikle dünden bugüne yol almamız gerekirse müzikle çocuk yaşlarda tanışıyorsunuz ve konservatuar eğitimi alıyorsunuz daha sonrasında. Bu süre içerisinde birçok enstrümanla tanışıyorsunuz? Biraz sizden dinleyebilir miyiz o yılları?

Ben çok küçükken dedem bana keman çalardı, daha 3 yaşındayken klasik müzikle iç içeydim. Dedem yüzünden amcalarım ve babam da müzik ile iç içe yaşamışlar. Bunun sonucu olarak zaten her zaman müzik yapan bir ailenin içinde yetiştim. Babamdan ney ve ud çalmayı, Rıdvan amcamdan çift sesli eşliği ve gitarı, Ayhan amcamdan ise blues ve jazz müziğini öğrendim. 5 yaşından itibaren babam bana özel piyano dersleri aldırdı, sonra konservatuara girmek çok kolay oldu tabi. Konservatuarda şan, geleneksel Türk müziği, halk müziği ve bağlama gibi bir çok ders buna eklenince 7 - 8 enstrümanı çalar oldum.

- Bu esnada çeşitli mekanlarda ve klüplerde de sahne almaya başlıyorsunuz ve profesyonel bir süreç tam da bu noktada başlıyor adınıza? Sahnelerde nasıl bir sizle karşılaşıyoruz? Ve o günden bugüne sahne sizin ne ifade ediyor, nasıl bir büyü oluyor?

- Üniversite yılları bitene kadar çok içime kapanık bir yapım vardı. Ama sonra istediğim her insana istediğim kadar açılabilmeyi de öğrendim. Mesela ilk defa gördüğüm bir kıza ilgi duyduysam gidip o anda söylemeyi başarabildim. Bunun nedeni birazda sahne olsa gerek sahne insanı açıyor.

Sahnede insanlarla iletişim kurarım, bazen şarkı arasında bir anımı anlatabilirim, insanları güldürmeyi eğlendirmeyi severim onlara şarkı söyletirim ya da beraber söyleriz çoğu şarkıyı. Bu benim renkli bir program yapmamı sağlıyor. Ayrıca yaptığım her şeyi sahne kazancıma borçluyum bu benim asıl mesleğim.

- 800 besteniz var ve 400 kadarı new-age, 300'e yakını rock ve diğerleri pop tarzında. İki yıl içinde 900 adet de belgesel müziği yaptınız ki; Türkiye'de ilk chill out albümü de olan ve uzun bir süredir herkesin keyifle izlediği bir Coşkun Aral belgeseli ''Haberci''nin müzikleri bu. Nasıl bir koşu, nasıl bir çalışma oldu ve size neler kattı beraberinde?

- Dedim ya sahne beni açıyor diye, bir gün Coşkun Aral sahne aldığım yere geldi ben de hemen yanına gidip bestelerimi ''Haberci'' belgeselinde kullanabileceklerini söyleyerek bir cd verdim. O kadar beğenildi ki 13 senedir birlikteyiz ve İZ; TV kurulduğunda müzik yapımcısı başka kimseyi düşünmediler bile. Ama İZ TV çok zorlu oldu benim için zira her belgeselin her bölümüne ayrı müzik yapmam gerekiyordu. Bu da çok adet demekti, günde 20 beste yaptığım olmuştur o ara.

Benim avantajım tüm enstrümanları yine benim çalmamdı. Böylece parçaları stüdyomda hemen kaydedip bitiriyordum. Bir sene içinde 600'ü geçkin beste yaptım ve aralarından en iyilerini seçip ''Haberci'' albümünü yaptım. Daha sonra eklenen bestelerle Türkiye'deki en büyük beste arşivlerinden birine sahip oldum. Bunlar İZ TV'nin bana kattığı güzel şeyler.

- Yine bu albümden seçilen tasavvufi izler taşıyan bazı çalışmalar ayrıca bir albümde toplandı ve şu anda amazon.com başta dünyada da birçok satış noktası ile dinleyiciye ulaşıyor. ''Young Sufi'' müzik dünyası adına çok önemli bir proje ve imza bu peki genel olarak nasıl karşılandı dinleyicide, siz nasıl tepkiler aldınız? Bir de bu albümün devamı niteliğinde ''Acoustic 2009'' var öyle değil mi?

- ''Young Sufi'' aslında 15 senelik bir projemdi. Biz hep Enigma, Era , Gregorian gibi yurt dışındaki çağdaş kilise müziklerini dinledik. Ben de İslam müziğinin çağdaş versiyonunu yapmaya çalıştım. Yurtdışında çok seviliyor ama burada yeterli ilgiyi bulduğuna inanmıyorum. Benim için ''Young Sufi'' albümünü dinleyip İslam dinini merak ederek araştıran ve hatta dinimizi seçen yabancı insanlar çok önemli.

''Young Sufi Acoustic 2009'' birinciden sonra gelen talepler üzerine yapıldı. Bir kısım dinleyici geçmişten bu güne dinledikleri tasavvuf müziğinin sevilen eserlerini naturel ve çok sesli dinlemek istedi bizde bunu yaptık.

- Bu arada yalnız ''Haberci'' ile kalmadı ve kültür bakanlığının hazırladığı belgesellerden tutun da Savaş Karakaş'ın belgesellerine, İZ TV'nin jeneriklerinden yayınlanan belgesellerine imza attınız. Belgesel müziği yaparken nasıl bir çalışma süreci yaşıyorsunuz peki ve müziklerin kuşkusuz katkısı çok büyük oluyor bu tarz çalışmalarda, bu anlamda gereken birikimin ne olması gerekiyor?

- Çok dinlemek gerekiyor öncelikle. İyi bir film müziği dinleyicisi olursanız üretirken çok yönlü düşünürsünüz. Ben benden önce gelen ustaları çok dinledim, örneğin Vangelis, Secret Garden, Yanni gibi; sonra işin içine Türk motiflerini kattım bu da benim farkım oldu.

- Akustik enstrümanlarla İstanbul'un tarihsel ve turistik beldelerinin adları ile özdeşleşmiş 12 şarkılık bir albüm daha var sizin imzanızla ki ben de çok keyifle dinlerim. ''Şehr-i İstanbul'' çalışmanız da bu şehir kadar zengin bir içerikte. Zira bu sene kültür başkenti olması sebebi ile yine benzer bir çalışmanız var bildiğim kadarı ile? İstanbul, bu şehrin aşkı, bu tınıların buluşması; nedir özeti bu renkliliğin siz de?

- İstanbul çok tarihi renkli olan bir yer, kültür çeşitliliği ve boğazın güzelliği. Böyle bir şehir daha yok ama maalesef gereken değer verilmedi bu güne kadar. Denizine girilmez oldu, çarpık yapılaşma yüzünden yeşil alanlar çok azaldı maalesef. Ben İstanbul'u kendi gözümden anlattım ''Şehr-i İstanbul'' albümümde. Müzik bazen kelimelerle anlatılamayan şeyleri anlatır insanlara.

- Ve siz tüm bu hareketliliğin içerisinde nicedir sanırım üzerinde çalışıyordunuz, bir de pop albümü yayınladınız. ''Günahkar'' çok yeni yayınlandı ve raflarda yerini aldı. Öncelikle tam olarak ne kadar bir hazırlık süreci yaşadınız, nasıl bir albüm olması için ve kimlerle çalışıldı burada?

- ''Günahkar'' albümüm 2003 senesinde bitmişti ama müzik piyasası da bitmişti. Araya bir çok şey girdi mesela askerliğim, evlilik, İZ TV vs. Artık yedi sene sonra müzik piyasasının düzelmesinden ümidimi kestim ve ne olursa olsun albümü çıkartmaya karar verdim. 2010 Ocak ayında dağıtımına başlandı ama 2 hafta önce internette korsanlarını gördük ve çok şaşırdık. Daha piyasaya bile çıkmamış bir albüm nasıl olurda korsana düşer diye.

Nereden sızdığını bulmaya çalıştık ama nafile. Bir de albüm 2010 albümü olmasına rağmen 2009 diye yazmışlar bu beni en çok üzen şey oldu albüm daha çıkmadan bir sene yaşlandı bu adamlar yüzünden.