Millet olmak nedir diye sorarsanız alacağınız cevaplar genelde
‘’sevinçte ve kederde bir olan, birlikte yaşama düşüncesi olan’’ diye başlar. Millet olmayı sadece kan bağına bağlayamazsınız.
Türkiye bizim evimizse bu ülkede birlikte yaşamak düşüncesinde olan insanlara millet denir.
Bu ülkede kökeni, inancı ve hatta dili ne olursa olsun ve hatta nüfusu kaç olursa olsun tüm bireyler milleti oluşturur. Hepimiz bu milletin bir ferdiyiz. Aksini düşünürseniz millet olamayız. Bu Türktür,bu değildir,bu Araptır,bu Ermenidir,bu Kürttür,bu Alevidir,bu Hıristiyandır demeye kalkarsanız bir millet olmaktan söz edebilir misiniz? Aynı topraklarda yaşayan unsurlar olmaktan öteye geçemezsiniz. Birbirinizle uğraşmaktan birbirinize üstün gelme çabasından bu ülkede hayatı hem kendinize hem başkalarını zehir edersiniz.
Bu ülke yaraları olan bir ülke, yaraları kanayan bir ülke. Bu ülkede ne çok insanımız kurban gitti teröre. Gencecik vatan evlatlarının askerlerimizin, polisimizin şehit edilmesine üzülmeyen var mıdır? Hangi görevde olursa olsun, görev başındayken hayatını kaybeden bir polise üzülmeyen var mıdır?
Marmaris’te yaklaşık on yıl kadar önce Yunus ekiplerinden iki tane pırlanta gibi arkadaşımız motosiklet kazasıyla şehit oldu. Hala onların acısını içimizde hissediyoruz.
Ölen kim olursa olsun , üzülmeyenin zaten ruhsal sorunları vardır.
Berkin 15 yaşındaydı. Ekmek almaya giderken olaylar sırasında hayatını kaybetti. Kimileri çekinmeden sıkılmadan yazıyor, konuşuyor , diyorlar ki
‘’orda ne işi vardı’’
‘’ eyleme katılanlar arasındaymış’’ ,
velevki katılmış olsun,15 yaşında bir çocuğun ne gibi sağlıklı bir siyasi düşüncesi olabilir ki, hırsızlık mı yapmış, kapkaç mı yapmış, bir kadını mı taciz etmiş, tiner mi çekmiş. Ne yapmış da bu yersiz düşmanlık.
Fotoşopla çocuğun eline sapan yapıştırılmış fotoğrafları paylaşıyorlar. Kimisi teröre kurban giden vatandaşlarımızın fotoğraflarını, askerlerimizin, polislerimizin fotoğraflarını paylaşıp ,sanki iki düşman tarafın kayıplarıymış,birbirinden öç alırmışçasına laflar ediyorlar.
‘’onlar öldüğünde neden meydanlarda değildiniz’’diyorlar. Bunu en çok diyenler de Polisimiz, askerimiz, vatandaşımız şehit edildiği zaman sağduyulu olun çağrısı yapanlar. Farkı göremiyorlar ya da görüyorlar da söylemek işlerine gelmiyor. Berkin’i vuran bir düşman kurşunu olsaydı belki bu kadar acıtmazdı.
Millet olmak sevinçte ve kederde birlik olmaktır. Biz sevinçte zaten birlikte olamıyoruz. En basit Galatasaray bir yabancı takımı yense ,Fenerbahçeliler sanki kendileri yenilmiş gibi hissediyorlar ya da tam tersi . Birbirimizle uğraşmaktan dünyaya bakamıyoruz.
Sevinçte birleşemiyoruz en azından ölümde birleşelim, kederde birleşelim,birbirimizin acısına ortak olalım,biribirimizin yaralarını saralım diyeceğim ama 15 yaşındaki bir çocuğun mateminde bile birleşemiyoruz.
