Aha da Marmaris. Sokaklar bomboş. Benden başka kimseler yok. Yalnız ve cesur bisikletimle tur atıyorum. (basın kartım var ya zevkini çıkarıyorum) bir saat yüzdüm deniz inanılmaz güzeldi.
Dün yanlış yazdım, özür dilerim. Otellerde kimsecikler yok. Dün gelen insanlar demek ki yazlıklarına yerleştiler. Tam bir hayalet kasaba Marmaris.
Derken sahildeki kedilerden birini korka korka okşamaya çalışan resimde gördüğünüz çoook şeker bir çocuğuna rastladım. Bisikletimi park ettim, elini tuttum ve kediyi korkmadan nasıl okşayacağını gösterdim. Çok sevindi. Sonra bana sevgi dolu gözlerle baktı ve" kürdim, Irak" dedi. (onun söylediği gibi yazıyorum). Öyle tatlı bakıyordu ki dayanamadım kollarımı açtım, sarıldı bana, saçlarını kokladım öptüm.
İçim doldu. Bir kez daha bu zavallıları ülkelerinden eden emparyalist güçlere lanet okudum.
İşte böyle laylonlarım Marmaris kapatma günlerinde bu halde.
Her zamanki gibi sarılıyor hepinizi sanaldan öpüyorum.
Bu zor günlerde hep yanınızda olacağım.
Allah'a emanet olun.
Sevgimdesiniz.
