Dört kitapta da geçen felaketler vardır. Yaradan yeri geldi mi kavimleri bile helak eder. Sonra insanlık emekleyen bir çocuk gibi yeniden başlar hayat yolculuğuna. Tıpkı Nuh tufanında olduğu gibi . Tüm dünya helak olunca Nuh peygamber ve çocukları yeni bir nesile vesile olurlar.
Bunların örneği çoktur. Sodom ve Gomara şehri gibi, İtalya’da Napoli yakınlarındaki Pompei yanardağının patlaması ve küllerinin herkesi taşa çevirmesi gibi. Sonra o şehirler, o medeniyetler yeniden kurulur. İnsanlar daha mütevazi olurlar, az yetinirler , taşkınlıktan uzak olurlar.
Yani toplumların kendine gelmesi için illaki bir tokat yemeleri gerekir. Acı ama felaketler insanları terbiye eder.
Bizler şanslı bir nesiliz. En azından ciddi bir kuraklık, kıtlık, büyük savaşlar ,büyük salgınlar görmedik. Çocukken elektriklerin sık sık gidip gelmesine alışık olduğumuzdan evlerimizde gaz lambaları olurdu en azından birkaç adet mum bulundururduk. Şimdi mumlar sadece romantik anlar paylaşmak için ya da doğum günü pastalarının üzerinde üflenmek için varlar. Şimdi yarım saat elektriklerimiz kesilse deliye dönüyoruz.
Bir zamanlar sık sık sular kesilirdi. Hatta köylerin çoğunda su şebekesi bile yoktu. Şimdi arabalarımızı bile şarıl şarıl akan billur sularda yıkıyoruz. Hepimizin evinde son model cep telefonları. İnsanlar yolda yürürken hatta araba kullanırken bile internete giriyorlar.
Moral değerlerin zayıfladığı hatta sıfırlandığı zamanlardayız. 1980 yılından beri dürüstlük ,onurlu olmak,haram yememek enayilik sayılıyor. Üçkağıtçılık,kolay yoldan zengin olmak, köşeyi dönmek,dolandırıcılık gibi utanılması gereken şeylerse birer meziyet sayılıyor. İnsanlar politikacıları savunurken ‘’çalıyor ama çalışıyor ‘’ diyebiliyor. Ya da yandaşı oldukları politikacıları savunmak için ‘’o paralarla kabeye örtü yapılacaktı’’ gibi hayasızca yakıştırmaları da rahatlıkla yapabiliyorlar.
İnsanımız haklıdan yana değil, güçlüden yana. Kendi tarafındakiler en ahlaksız suçları bile işleseler mideleri kalkmadan savunabiliyorlar.
Artık Türkiye’de ‘’o kadar da değil, onu da yapamazlar’’ diyebileceğiniz bir şey var mı? Başbakanımız dese ki ‘’ben bugüne kadar yanılmışım doğru inanç Budizmdir’’ dese saçını kazıtıp, turuncu Budist kıyafetleri giyecek insanların sayısı az değil.
Siyaseti bırakalım ,en son hangi derbi maçı içinize sinerek izlediniz. Sporcusu şımarık, başkanları şımarık ,taraftarı sırf olay çıkarmak için gelmiş takımların seviyesizliğini spor diye sunuyorlar bize.
Duyarlı olabileceğimiz hiçbir konu kalmadı bizim. Eskiden şehir haberleri geldi mi ,ciddi trafik kazaları oldu mu ,en azından bir orman yangını oldu mu dertlenen insanlarımız şimdi ülkenin yarısını depremde kaybetsek bile duygusal bir tepki veremiyorlar.
Bunu söylemek acı ama bizim de titreyip kendimize gelmemiz için galiba bir felaket yaşamamız gerekiyor. Bir kıyametin kopup bize, Allahın yaratığı aciz kullar olduğumuzu hatırlatması gerekiyor.
