Ermenistan'da halkın genetik tarihçesini çıkarmak için başlatılan proje krize dönüşmüş. Projenin Sorumlu Müdürü Prof. Levon Yepiskoposyan ya ataları Türk çıkarsa korkusuyla kimse, bize kan örneği vermek istemiyor demiş
Böyle yazdı gazeteler
Eskilerde milletleri kafatası ve kan türüne göre ayırdetmek vardı. Rasist yani ırkçı görüşe inananlar için bu işler önemliydi. Irkçılığı kabul etmeyen milliyetçilere kafatasçı demek ise bilgisizlikten kaynaklanır. Değilse ayıptır.
Şimdilerin modası gen ve DNA temelinde milletleri tespit
Bu bilimler yeni olduğundan bu yeni ırkçıları kimse kınamıyor.
Sanırım milletleri gen ve DNAya göre tespit etmek işinin de kan ve kafatası kadar abes olduğu anlaşıldığında, bu işleri karıştıranlar da bu kadar cesur olamayacaklar.
Baştaki konuya dönelim
Bugünkü Ermenistan'da ya da dışarıda yaşayan Ermenilerin önemli bir kısmının atalarının Gregoryan Türkler olduğu bilinen bir konudur.
Doğu Anadolu'da ve Kafkaslarda yaşayan ve zamanla Gregoryan Mezhebine bağlanan daha çok Kıpçak Türklerinin bir kısmı Ermeniliğe bağlılık duymuş, Ermeni olmuş ve anadilleri sandıkları Ermeniceyi öğrenmişlerdir. Ana dillerini unutanlar da vardır; evlerinde bugün bile Türkçe konuşanlar da
Elbette Müslüman olan kimi Ermeniler de bu yolla Türklüğe bağlılık duymuşlar ve Türk olmuşlardır
İçlerinde bugün de Ermenilik duygusu taşıyanlar da olabilir.
Yani bu işler karışık işlerdir. Millet gerçeğinin kendisi de karmaşık bir konudur. Bazen dil, bazen din, hatta mezhep, bazen ortak tarih bilinci, bazen ortak vatan, bazen ortak çıkar milletlerin oluşmasında birincil etken olmuşlardır. Yine de dil ve dilin taşıdığı kültür gerçeğinin önceliği vardır.
Türkiye Cumhuriyetinin Türk Milleti tanımında din temel, dil hedef olarak alınmıştır. Osmanlı Coğrafyasında kalan veya kopup gelen Müslümanlar Türk sayılmış ve İstanbul Türkçesinde ortak bilinç alanı oluşması amaçlanmıştır. Cumhuriyetin bu amacına çok büyük oranlarda ulaşılmıştır. Güneydoğudaki durum daha çok dışarıdan desteklenerek oluşturulmuş bir düğümdür. Kürt halklarının büyük çoğunluğu Türk sözünü kullansa da kullanmasa da kendisini Türkiye Türklüğünün mensubu olarak görür.
Kürt adı altında toplanmaya çalışılan ama birbirleriyle ilgisi anadili Türkçe olanlarla ilgileri kadar olan Kırmanç ve Zaza topluluklarının önemli bir kısmının da ana dillerini yitirmiş Türkler olduğu bir gerçektir.
Kırmançların ve Zazaların çok eskilerden Türkçe konuşan ama Farsçanın yoğun etkisiyle dilleri değişen Türkler oldukları iddiası sanıldığı kadar temelsiz değildir. Kart-Kurt edebiyatını tersinden kullananlara ters gelse de
Tarihin derinliklerinde ne olmuşsa olmuştur. Bugün için ayrı anlaşma dilleri olarak Kırmançca ve Zazaca'nın varlığı yok sayılamaz. Yok edilmesi de doğru olmaz. En doğrusu Türkiye halkının İstanbul Türkçesi denilen edebi dilde buluşmasıdır. Herkes için doğru ve yararlı olan budur.
Bu gerçekler Dünya Türklüğünün her parçası için de geçerlidir. Onların da yeniden oluşmalarında kazandıkları ve kaybettikleri halklar vardır.
Dolayısıyla Ermenistan halkından ataları Türk olanların korkmalarına gerek yok. Ataları Türk olsa da onlar artık Ermeni
Atalarının mensup olduğu millete küçük bir sevgi duysalar ve ötekilere de bu sevgilerini ulaştırsalar kime ne zararı olurdu ki?
Diyorum ki Millet bir ırk meselesi değil, bilinç meselesidir. Millet bir kültür ortamında birbirine bağlılık duyan insanların birikimidir. Bu köklü ortamın oluşmasında ortak dil ve dinin önemi bir gerçektir
Ana dili veya dini farklı olanlar bile o Kültür Ortamının içindedirler
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.