Marmaris kitap fuarı tam bir fiyaskoydu. Dünyanin yayımevinin katıldığı (bence lüzumundan fazla) kitap fuarı için doğru dürüst tanıtım yapılmadığından fuar alanı yalnızlar rıhtımı görüntüsündeydi.
Bütün yazarlar oturduk birbirimizi inceledik. Çay içtik sigara tiryakileri sigaralarını tüttürdüler. Evet, hayır konuştuk. Memleketi kurtardık. Şakalaştık, hasret giderdik. Aksamları kafaları çektik, biraz daha memleketi kurtardık" #Hayır" dedik, "çek ellerini cumhuriyetimizden"dedik. Cum-huri-yet kelimesinin içinde ki huri kelimesini de mi görmüyor sunuz?" dedik, cumhuriyetimize sarıldık.
Sonra sıra geldi birbirimizin sırtını kaşımaya. İltifatlar havalarda uçuştu. Birbirimize kitap imzaladık, çok sevindik, cok mutlu olduk. Kendi kendimizi alnımızdan öpemedigimiz icin birbirimizi alınlarımızdan öptük.
Neyse ki Gül, kız arkadaşım halime acıdı ve beni ziyarete geldi, bir de hatıra resmi çektirdik anasinı satayım dosta düşmana karşı. Ama sizden kacmaz. Böyle bir fuar olmaz, aslında üzgünüm ve hayal kırıklığına uğradım bütün katılımcılar gibi. Yüzümde ki acı tebessümü fark ettiniz değil mi?
