SAHİPSİZ ÇOCUKLAR

            Hepimiz çıplak geliyoruz dünyaya.

            Ailemizi, ülkemizi, anadilimizi seçme şansımız olmadan geliyoruz. Allah'ın bize bağışladığı yazgıyı yaşıyoruz.Ama çirkin,ama güzel.

            Herkes doğduğunda iyi ebeveynlerin çocuğu olamıyor maalesef.

            İçimize sindiremeyeceğimiz ölümlerin haberlerini izliyoruz. Maktul çocuk olunca tüylerimiz diken diken oluyor. Devletin suçu yok bu ölümlerde.

            Suç  tüm insanlığın suçu.

            Çoğu zaman burnumuzun dibinde onlar.

            O günahsız çocuklar.

            Kimisi ayazda dilenen bir kadının kucağında

            Kimisi gecenin bir yarısında elinde bir tartı ya da kağıt peçete.

            Yalvarır gibi bakıyor yüzünüze.

            Bazısına yankesicilik öğretirler. Beceremezse dayak yer.

            Cezaevinde mahkum olup cezasını çeken annesinin yanında yaşamak zorunda kalan çocuklar da var.

             Devletin yetiştirme yurtlarında bizzat personel tarafından istismar edilen, şiddete uğrayan çocuklar var.

             Ne olduğunu anlamadan çocuk  ıslah evine düşüp kendinden yaşça büyük olan mahkumlarca tecavüze uğrayan çocuklar var.

             Dünyanın geri kalmış her ülkesinde olduğu gibi bizim ülkemizde de  eziliyor sahipsiz çocuklar.

              Bu sorumsuzluk hepimizin eseri.

              Bu başıboşluk  hepimizin ayıbı.

              Hangimiz gittik çocuk esirgeme kurumuna. Orda yaşayan çocuklar ne yer ne içer hangimiz merak ettik.

              Bu ülkede siyasi partilere yapılan seçim yardımlarıyla   kaç çocuğun hayatı kurtulurdu kimbilir.

              Varsın asmasınlar partilerin bayraklarını sokaklara.

               Eşantiyon çakmak ,kalem dağıtmasınlar.

               O paraları çocuklar için harcasınlar.

               Herkes varlıklı ailelerin çocuğu olamayabilir.

               Her çocuk iyi annelere fedakar babalara sahip olmayabilir.

               Ama her çocuk  anasız babasız olsa da beş parasız bir ailenin çocuğu olsa da gözden ırak olsa da o çocuklara uzanacak şiddete, açlığa, eğitimsizliğe kalkan olmak hepimizin borcudur.

 

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
2 Yorum
Halil CANDA Arşivi

En büyük makam hiçlik makamıdır

01 Şubat 2019 Cuma 14:00

İYİ İNSAN OLMAK NEDEN BU KADAR ZOR

02 Eylül 2016 Cuma 12:35

TÜRKİYE HEPİMİZİN EVİ

25 Ağustos 2016 Perşembe 13:42

YAZMAK BAŞLI BAŞINA BİR SERÜVENDİR

19 Ağustos 2016 Cuma 12:48

YAMAN ÇELİŞKİLER ÜLKESİ

16 Ağustos 2016 Salı 13:17

ATATÜRK’Ü YENİDEN KEŞFETMEK

26 Temmuz 2016 Salı 13:09

YÜRÜMEKTEN DAHA FAZLASINI YAPMAK

07 Eylül 2015 Pazartesi 12:19

MASUM ÇOCUK

03 Eylül 2015 Perşembe 13:38