Havalar özellikle gündüz vakitleri çok sıcak gidiyor. Bu sıcakta sen kalk cumhurbaşkanlığı seçimine oy vericem diye  hazırlan ,sıraya gir, kuyrukta bekle sonra oyumu çalarlar ederler diye sandık başında nöbet tut. O arada bir de elektrikler kesilsin ,klimalar da çalışmasın.İstemiyorum kardeşim ben demokrasi. Zorla mı?

                Ankara’da Mansur Yavaş’ı yalnız bırakanlar bizi hangi seçime için motive etmeye çalışıyorlar.Allah’ın bildiği kuldan saklanmaz. Ekmeleddin bey iyi bir insan olabilir, çok donanımlı bir insan olabilir ama ben de en ufak bir heyecan kıpırtısı dahi uyandırmıyor.

            Ortadoğu’da yaşıyorsa eğer geleceğe umutla bakamıyor insan. İsrail çoluk çocuk demeden bomba yağdırıyor.Bir küçük bombanın içine yüzlerce çivi koyuyorlar. Bomba patladığında daha çok can yaksın diye,minik bedenlerin soluğu kesilsin büyümesinler diye. Bizimkiler İsrail’i kınıyorlar .İsraili kınamakla yetinenler kına yaksınlar.

            Bir yandan da İşid var ki onlar İsrail’den daha acımasız. Onların ölüm bilançosu İsrail’in kat be kat üstünde. Vay efendim bu şiidir ,olsun kes kafasını,vay efendim bu sünnidir.Gözüm tutmadı onun kafasını da kes.

                Bu coğrafyada hala mezhep ayrılıklarından ,inanç ayrılıklarından dolayı insanlar katliamlara bile katliam demiyorlar.

                Diyecekiniz ki cumhurbaşkanı seçimiyle Ortadoğudaki savaşların katliamların ne ilgisi var?

                İlgisi şu.  Kurtarılmak için bir kahraman bekleyenler bu acıları yaşamaya ve yavaş yavaş yok olmaya mahkumdur. Ortak değer yargılarını kaybeden toplumlar birlikte hareket etmeye yeteneğini de kaybeder. Küçük çıkarlarla ilk başta kazanıyor gibi görünseniz de uzun vadede kaybedersiniz. Ülkenizi kaybedersiniz, vatanınızı kaybedersiniz. Tıpkı Filistin gibi, Irak gibi.