2015 yılında dünyada en sevdiğim insanı Yeşil Gözlü kadını kaybettim. Herşey tersine döndü. Çok kötü durumdaydım, kıvranıyordum, insanın hayatının bir anda böyle tepetaklak olabileceğine inanamıyordum. Şaşırmıştım, kaybolmuştum, çaresizdim, şaşkındım.

Doktor arkadaşlarımın tavsiyelerine rağmen. Hiç bir yatıştırıcı veya anti depresan almadım. Çok acı çekiyordum ama o acıyı çekmeye razı oldum. Uyuşmayı reddettim. Hissettiklerimi bire bir yazmaya başladım. Yazdım yazdım.

Marinada dişimizle, tırnaklarımızla kazıya kazıya yarattığımız o güzel mağazayı kapattım. Emlakçıların bile satmaya kıyamadığı eşimle dantel gibi işlediğimiz o güzelim villamızı yok pahasına sattım. İçim parçalandı. Ama antideprasan kullanmadım yazdım yazdım.

2018 yılında büyük ablam Ayten' i kaybettim. Bu kardeşlerimiz içinde ilk kayıp, benim için ilk kardeş acısıydı. Antideprasan kullanmadım, yazdım yazdım.

Yine 2018 yılında ailemde en sevdiğim insanı Büyük abim Kore Gazisi İsmet abimi kaybettim. Eşi benzeri olmayan, dünyaya zor gelecek biriydi abim. Antideprasan almadım. Yazdım yazdım "hatmi adam" abime kitabımı ithaf ettim.

Bu sıkıntılar arasında belki de çok şeyler beklediğim ve çok sevdiğim bazı insanlar hayatımdan çıktı. Çok üzüldüm ama antidepresan almadım ama iyi, ama kötü, ama kızgın, ama kahırlı aslında içinde sevgi gizli yazılar yazdım yazdım.

2021 yılında küçük abim Erdoğan'ı kaybettik mükemmel bir sporcu örnek bir öğretmendi. O kadar severdim ki. Beş kardeştik, iki kardeş kaldık. Antidepresan kullanmadım yazdım yazdım.

Şimdi en ufak bir sorunla karşılaşınca yatıştırıcılar, ağrı kesiciler, antidepresan kullananlar bu yazım size, sizlere. Acılarınızdan, problemlerinizden kaçmak yerine yüzleşmeyi mücadele etmeyi öğrenin.

O ilaçlar sizin sorunlarınızı çözmeyecek. Daha zayıf daha alıngan yapacak sizleri.

İlaç firmalarının kurbanı olmayın. Fırsat verin vücudunuz karşı koysun. Mücadele gücünüzü ellerine vermeyin. Vücudunuza, beyninize ihanet etmeyin, eziyet etmeyin.

O hapları elinize alınca iki kez, düşünün on kez düşünün.

Beni düşünün.

Bugün hala yazıyorum, yazamazdım. Şimdi avuç avuç hap içiyor olurdum.

Bakın sekizinci satın almaya kıyamayacağınız kitabım yolda.