Nokta dergisi yıllar önce, kolay kolay unutulmayacak bir gazetecilik başarısı sergilemişti.

        Sokaktaki vatandaşın, Meçhul bir otoritenin buyruklarına karşı gösterdiği uyum ve tepkileri ölçülmüştü.

         Tiyatro sanatçısı Ezel AKAY' a siyah bir pardösü giydirip, eline bir de megafon vermişlerdi. Okuyun şimdi gerisini sevgili okurlarım:

         Akay' la Nokta ekibi başladılar kentte dolaşmaya.

         Önce yeni cami'nin arkasındaki parka gittiler. Hava güneşliydi. Banklarda insanlar oturuyordu.

         Akay megafonla bağırarak sert bir komut verdi:

" Derhal ayağa kalkın !..."

         İtirazsız sessiz kurulmuş robotlar gibi herkes hemen ayağa kalktı.

          Eminönü iskelesinde başka bir komut

" Herkes hemen yere çöksün "

         İskelede kim varsa hemen yere çöktü.

         Beyoğlu'nda başka bir komut:

" Herkes sıraya girsin,sayım var!.. "

         Herkes hemen sıraya girdi.

         Mecidiye köy de bir duvar dibinde başka bir komut patladı:

" Herkes elleriyle duvara yapışsın,ölçüm var!... "

         Herkes elleriyle duvara yapıştı.

         Bir fabrika kapısında işçilere komut verildi:

" İçeri girerken herkes parmak bassın şu kağıda...! "

         İşçiler parmak basarak girdiler fabrikaya...

         Beyaz önlükle lastik eldivenler giymiş bir hanım gazeteci, fabrikanın içindeki kadın işçilere de değişik bir komut verdi:

" Herkes soyunsun, bekâret muayenesi yapılacak "

         Kadın işçiler soyunmaya başladılar.

         Buna karşılık  Boğaz iskelesinden birinde, vapurdan çıkanlara komut vermediler, kibarca ricada bulundular:

" Film çekiyoruz, lütfen bir dakika durur musunuz? "

         Ricayı kimse iplemedi.

         Nokta' nın   yaptığı deney ,toplumun ruhsal yapısını gösteren müthiş bir röntgen....
          

         Ne kimse komutu verenin kimliğini merak ediyor, ne hangi hak ve yetkiyle vatandaşlara o komutları verdiği soruyor, ne de herhangi bir direnme gösteriyor.
İşte yüzyıllardan beri, daha küçük yaşlardan başlayan dövülmüşlüğün, ezilmişliğin sonucu…