Kanıksamanın en kolay çaresi küçük şeyleri göz ardı etmemek. Eşler birbirinin yaptığı küçük, sıradan ama anlamlı işleri, her zaman sergilediği basit ama olumlu davranışları fark etmeli, konu etmeli, dile getirmeli. Sözlü olmak zorunda değil. Küçük bir el ya da yüz hareketiyle çok şey anlatılabilir. Hafif bir gülümsemeyle yapılanın görüldüğü belli edilebilir.
Takdir etme bakımından cömert olmak gerek. Ancak karşıdakini sadece hak ettiği zaman takdir etmeli. Küçük ama çok önemli bir ayrıntı daha var: hak ettiği her zaman takdir etmeli. “Daha önce söylemiştim; bu konuda ne düşündüğümü zaten biliyor; neden yeniden söylemem gerekli olsun?..” Bu ve buna benzer düşünceler eşimizin “yaşamımıza kattıklarını” görmezden gelmemize yol açar. Biz görmeyince o da bizim çabalarımızı fark etmemeye başlar. Bu şekilde yavaş yavaş birbirimizden uzaklaşırız. Birbirine yakın olmak amacıyla bir araya gelen insanlar uzaklaşınca sorunlar baş gösterir. Söylenen söz batar, atılan bakış ısırır, şaka yollu küçük bir takılma alınmaya, gücenmeye sebep olur...
Önlem almazsak zaman içinde iyice yabancılaşırız. Birbirimiz hakkında ön yargılarımız yeşerir. Öfkeli hallerimiz giderek sıklaşır ve keskinleşir. Kavgalarımız daha uzun sürer. Kavga sonrası küslüklerimiz haftalarca devam etmeye başlar...
BÜYÜLÜ BİR SÖZ: “TEŞEKKÜR EDERİM”
Teşekkür etmek kanıksama için çok etkili bir çare. Gereken her durumda teşekkür etmeli. Söz olarak değilse bile davranışla, bakışla, yüz ifadesiyle… Teşekkür etmek en kolay, en hızlı takdir ifadesi. Büyülü iki sözcük.
Birçok insan eşlerin birbirine teşekkür etmesini anlamsız bulur. “Eşler birbirine en yakın olan insanlar. Teşekkür etmek araya bir mesafe koyuyor. O benim için yabancı biri değil, neden teşekkür edeyim?..” gibi açıklamalar yapar. Oysa asıl mesafe koyan teşekkür etmemek. Çünkü gösterdiği çabanın, güzel bir davranışın görülmemesi, fark edilmemesi insanı incitir. Kırılmasına sebep olur. O nedenle teşekkür etmek gerekli olmanın ötesinde şart!
- “Çocuklarla ilgilenmek zaten yapması gereken bir iş. Anne / baba olarak onun görevi. Neden teşekkür edeyim ki?”
- “Birlikte aynı evde yaşıyorsak hem erkek hem de kadın elinden gelen katkıyı yapmalı. Teşekkür niçin?”
- “Bunu zaten yapması gerekiyor. Aksi takdirde geçinemeyiz. Neden teşekkür edeyim ki?”
…
Yukarıdaki gibi gerekçelere sığınmak kanıksamayı kolaylaştırır ve mutlu olmanın önüne engeller yerleştirir. Evdeki bir sorunun üstesinden gelme; güzel bir yemek yapma; iş yerinde çok büyük olmasa da bir başarı elde etme; çocuğun okuldaki bir sorununu çözümleme… Küçük fakat yararlı işler fark edilmeli. Konuşurken bunlardan söz edilmeli. Gereken her durumda teşekkür edilmeli. Kanıksamaktan kaçınmalı.
Günlük yaşamın karmaşası içinde küçük şeyleri konu etmek, bunlardan söz etmek mümkün olmayabilir. İster istemez ihmal edebiliriz. Teşekkür etmek içimizden gelmeyebilir. Bazen insan yapamaz, çok iyi bildiğimiz o iki sözcük ağzımızdan bir türlü çıkmaz, çıkamaz. Unutmamak için not alınabilir ve daha sonra uygun bir zamanda söylenebilir.
Dr. Abidin Sönmez
Aile Danışmanı, Özel Marmaris Aile Danışma Merkezi
0252-419 22 96; 0532 557 90 19; marmarisadm@gmail.com
facebook.com/Marmaris.ADM, Instagram : marmarisadm
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.