Sevgili okurlar, ''Özdemir Benler Sanat Evi'' sözcüğünü birkaç defa duymuş veya okumuştum ancak görmemiştim. Rahmetli Büyükelçi Özdemir Benler'i şahsen tanırdım. Mükemmel ve duyarlı bir beyefendi idi. Elbette onu ölümsüzleştirecek bir yerin yapılması veya ismi verilmesi yöre halkının vefa borcu ile ilgili olduğuna inanıyorum.

Gönül isterdi ki, bu gibi şeyler insanlar öldükten sonra değil, hayatta iken yapılması ve kendine açtırılması. Ama maalesef herhalde olmuyor, insanlarımız öldükten sonra kıymete biniyor. İnşallah bir gün merhum Mustafa Deliveli içinde benzer bir yer yapılır.

Evvelsi gün ''Özdemir Benler Sanatevi'ne'' gazetemiz çalışanları ile Armutalan Belediye Başkanı Sayın Muhammet Ünlü ve Basın Danışmanı Mahmut beyle birlikte gittik. Sanki gözlerime inanmamak geçti aklımdan. Tam bir küçük cennet. Büyük bir zevkle döşenmiş geniş bir salonda tam dört adet ayrı oturma köşesi, toplantı masası, muhteşem yeşil manzara, çocuk bahçesi, cesur ve iddialı bir sera bulunmaktaydı.

Görünce insan Türklerin isterlerse gerçekten çok iyi ve zevkli şeyler yapabileceğine inanıyor. Armutalan'da gizli cennet olan bu küçük yer halka da açık. Okul sınıfları, dernekler hatta müzisyenler dahi zaman zaman gelerek çalışmalar yaptıklarını duyduk.

Gazetemiz muhabirleri çeşitli resimler çektiler, ümid ederim yakın bir zamanda gazetemizde yarım sayfalık miyop gördüren ilan ve reklamlardan yer bulurlarsa haber olarak yayınlayacaklardır.

Türkiye'de hep kötü şeyler olmuyor, hep dedikodular yapılıp, kıskançlıkla insanlar birbirine çelme takmıyor, çok güzel şeylerde yapılıyor.

Armutalan'da Özdemir Benler Sanatevine vakit bulduğunuzda mutlaka gidip bir çay içmenizi tavsiye ediyorum.

Armutalan Belediyesine bu muhteşem duyarlılığı için teşekkür ediyorum, darısı başka belediyelerimizin başına.