Kendimiz olmaktan korkmamalıyız. Yabancı müzik dinleyince yarı ingilizce yarı Türkce konuşunca v.b davranışlarda bulununca kendimizi yücelmiş hissetmemeliyiz. Kendi özümüz olan Türkülerimiz ata sözlerimiz geleneklerimiz bizi utandırmamalı onlarla gurur duymalıyız. Bizim kendi öz kültürümüzün benimseyemediğimiz çağdaş değerlerden daha güzel olduğunu göremiyoruz, bu iki değer arasında bocalıyoruz. Çalışanla çalıştıran, okuyanla okutan, büyüyenle büyüten arasındaki çelişkiler bunlara en güzel örneklerdir.
            
             Geleceğimiz olan evlatlarımız için en güzel eğitimi aldırabilmek için her türlü özveride bulunup onlarla çatışma içine girmemek onunda en az bizim kadar bilgi sahibi olduğunu düşünerek onlara deneyimlerimizden yararlandırıp onure ederek hayata, ileriye dönük olumlu işlere yönlemdirmeye çalışmalıyız.Biz büyükler ve anne babalar çocuklarımıza, gençlerimize bütün güzel  ve iyi imkanları hazırlarken öz değerlerimizden asla sapmamamız gerektiğinide örnek olarak sağlamalıyız. Bizim kendi kültürümüzün kardeşlik, dostluk  ve merhamet duygularıyla güzelliklerle dolu olduğunu ve bu duygularımızın yitirilmemesi için kendi öz değerlerimizden sapmamamız gerekliliğini yaşayarak ve yaşatarak anlatmamız gerekmektedir. İnsanları birbirinden ayıran kültürleridir. Biz kendi kültürümüzle yaşamalıyız özümüze dönmeliyiz onlar gibi olmaya başlarsak yok olmaya, ve yozlaşmaya başlamış oluruz. Bu kültürel yozlaşma sonucu bugün gençlerimiz maalesef büyük ölçüde renksiz, ruhsuz, şiirsiz bir dünyada yaşamaktadırlar. Maalesef, özellikle gençlerimizin konuşmalarını dinlediğimizde çok az bir kelime ile düşüncelerini ifade etmeye çalıştıklarını görüyoruz. Yarı yabancı dil, yarı Türkce konuştuklarını duyuyoruz, dinledikleri müziğin ne olduğunu bilemiyoruz. Oysaki insanlar kelimelerle düşünür. Zengin folklorumuz, saz şairlerimizin yalın ifadeleri ile bütün duygularımızı anlatan deyişleri, türküleri var. Herbiri hayat dersi veren Ata sözlerimiz var anadolumuzun en ücra köşelerindeki genç kızlarımızın işledikleri nakışların değme tablolara taş çıkartan güzellikleri ve çok şey ifade eden anlamları var. Tabiki gelişen çağımızda gelişip kendimizi zamana uyduracağız, değişen şartlara göre kültürel olarak yenileyeceğiz. Fakat bütün bunları bizi biz yapan asli çekirdeğimizi ana karakterimizi kaybetmeden yapacağız. Kendisiyl, ailesiyle, toplumuyla iç içe ayakları kendi topraklarına basan özünden sapmadan, milli değerleri ile özdeşleşmiş, ama dünyayı bilen, dünyadaki gelişmeleri takip eden ve kendini ona göre yatiştiren bir gençlik'in yetişmesini istiyoruz Bu güzel ülkemiz ancak kültür birikim ve ruh olarak idealist bir gençlikle gerçekleşir. Haydi gençler bu güzel vatan sizlerin omuzlarında yükselecek.                                                                                           
 
Sevgi ve Saygılarımla