Amcam çok hoş sohbet bir adamdı. Sabah akşam yanında hep üç beş kişi olurdu. Muhabbetin en güzeli kahkahalar ortalığı sarardı. Onunla hep neşeli olurdu insan. Kendi muziplikleride

vardı. Ama bizim konumuz başka, ona yapılan esaslı bir şakadan bahsedeceğim.

Amcam her sabah tığ gibi giyinir. Otobüs yazıhanesine gelir. Şöyle bir etrafa baktıktan sonra

hemen haldeki kasaplığa gelirdi. Hangisinde iyi karaciğer, yürek, böbrek varsa alır, orada temizletirdi.

Düzgünleştirilmiş teneke kapağı üzerine yağlı kağıt, onun üzerine sakatatlar, biraz tuz biraz karabiber

doğru fırına. Fırıncıya da yanına bir kaç pide yapmasını söyler ve yazıhaneye geri dönerdi.

Belli bir saatten sonra yanındaki muavinlarden birine,

-Oğlum fırıncıya git. Bizim pideleri ve tenekeyi al gel…

Yanındakilerle birlikte afiyetle kebablar yenirdi. Bir gün yine aynı seremoni devam ederken; muavin eli boş geldi. Fırıncı tenekenin ve pidelerin daha önce alındığını söylemiş.

Filmin diğer tarafı.

Yine arkadaşlarından biri,

-Nasıl olsa Şahap fırına teneke gönderir . Bu gün de biz arkadaşlarla bir güzel kahvaltı yapalım deyip, teneke kebabın fırına gelişini ve çıkışını takip eder.

Beni Şahap gönderdi diyip, fırından emaneti alır ve bir güzel yerler.

Sonunu siz düşünün.

Allah rahmet eylesin. Nur içinde yatsın.