Çok önceleri Marmaris biraz daha içkicileri ile anılırdı. Ancak onlar hiç kimseye zarar vermez, kendileriyle kavga ederlerdi. Para bulurlarsa şarap içerler olmazsa ispirto.

***

Hemşire hanım gece doğuma gidiyor. Çeşme Meydanı’ndan geçmesi gerek. Şöyle etrafa bakıyor. Caminin köşesindeki çınar ağacı altında yalnız başına ispirto içen biri var. Biraz çekiniyor. ‘Geçşem mi geçmesem mi ya bana bir şey derse ya bana bir şey yaparsa?’ Adımlarını sıklaştırıyor. Bunu fark eden sarhoş.

-“Abla seni burada hiç kimse rahatsız edemez. Evelallah ben varım. Baş şu sokakta seni bekliyorlar. Hadi çekinme geç geç.”

Hemşire hanım hızla yoluna koyuluyor. Sakin bir şekilde görevini yerine getiriyor.

***

Geçen akşam çarşıdan iskele meydanına doğru geçiyorum. Arkamdan bir ses.

-“ Şiiişşttt entel çocuk baksana.”

Baktım şarapçı mı tinerci mi yabancı biri. Gene para isteyip içtiği neyse onu alacak. Aslında Marmaris’te Marmarisli olanların nüfusu gittikçe azaldı. Kaba bir hesapla ki bunu 5-6 sene önce bazı kaynaklara dayanarak yetkili biriyle hesap etmiştik. 12 bin civarında Marmarisli vardı. Şimdi olsun 13 bin. Bütün sahil kasabalarında olduğu gibi muazzam bir göç var. Tabii bu göçlerle dışarıdan gelen içkicilerimizde arttı. Bundan böyle konuşurken, “Marmaris’te yaşayanlar demek en doğrusu.”

Şiiişşttt entel çocuk.

Not : Bugün için Marmaris nüfusu yaklaşık yüz bin…