Konu Marmaris ve deniz olunca, gençlerin çoğunluğu gemici…

Gemicilikte kural; “kaptan ne derse o!”

- Bak bizim oğlan, buna “Börülce Rüzgarı” derler.

Sert eser, estiğinde deniz köpürür. Yazın iyidir (Sert Karayel).

- Bak bizim oğlan, buban parası borda geçmez!

Bu "Deli Memet Havası” (Sert Poyraz).

Hindi Mandrake'ye (Rodos) yanaşılmaz!

Gençlerin tek hedefi, askerde denizci olmak ve de gemide bulunmak.

Askerlik Şubesine gösterdin mi gemici tezkeresini, doğru

"Deniz Er Eğitim İskenderun”a; sonra dağıtımlar; hep sahillere ve gemilere.

- Oh be yine deniz birader! Üst tertipten birini bulduk mu; keyfimize diyecek yok.

      ***

Limanda dersler devam ediyor. Komutan:

- Bu esen rüzgarın yönünü bilen var mı?

Marmarisli hemen bir adım öne, güzel bir selam:

- Börülce Rüzgarı komutanım!.. Bu bizim ordigahtan eser, şöyle deniz köpürür, acık serttir.

- Ne dedin ne dedin? Rüzgarın sebze ile ne işi var? Demek dalga geçmek ha.!

(Fırça!.. Fırça!.. Fırça!..)

- Nasıl börülceler kaynadı mı?

- Ona Karayel denir. Yarına kadar bütün rüzgar yönlerini öğreneceksiniz. Börülce Rüzgarı ha, Allah Allah!..