İnsan bir mevkiye, makama yükseldiği zaman neden kibirle dolup taşar? Makamı ve mevkisinden alt konumunda olan bir insana karşı neden tavırları değişir? Anlamış değilim. Aynı pozisyonu paylaştığı kişiye emir verebilecek, yönetebilecek konuma ulaşmak o kişiyi tanrıymış hissiyatı mı veriyor, sanki her şeyi yaratanmış gibi neden tavırlar takınır ki? Anlayamıyorum, çok garip!
Şunu söylemeliyim ki; insan mevki ve makamının gücüne ve kudretine sığınıyorsa o insanda özgüven eksikliği olduğunu düşünüyorum. Çünkü bir insan ulaştığı makam ve mevkiye göre değişebiliyorsa o insanın kendisiyle olan problemlerini bu şekilde örtebiliyordur.
Birkaç insana emirler verebilen, kendisini artık o insanlardan üstün görebilenler gerçekten bu dünyanın kendilerine kalacağını, böyle emirler ve kibir dolu hayatlarının devam edebileceğini mi düşünüyorlar? Unutuyorlar mı Hz. Süleyman Aleyhisselam’a kalmamış bu yalan dünya, onlara mı kalacak?
Makam ve mevki aşkına kapılmış insanlar yetmezmiş gibi bir de bu tür insanlara yalakalık yapanlar var, ah o ahmaklar! Onlarda az değiller! Pastadan birer pay almak isteyen akbaba gibi bekleyenler. Kendilerine makam ve mevki yolunda yardım edeceğini düşünen ve bir süre yalakalık yaptıktan sonra bir makamı ve mevkiyi elde edenler keşke olmasalar fakat bu tür insanlar her zaman olmuşlar. Bu yüzden değil mi toplumca gelişemememiz ve ilerleyemememiz? Yorum siz değerli okurların.
