Anne ve baba ergen yaştaki çocuğuyla hiç bir zaman çatışma içine girmemeli. Güç savaşı yapmamalı. Hele hele onu baskı altına alıp kendi istedikleri şekilde davranmaya zorlamamalı.
Bunun zor olacağı açık. Günün yorgunluğuyla eve gelen anne, baba için kuralları umursamayan bir kimseye katlanmak elbette kolay olmaz. ’Tutturmalarına’’ göğüs germek elbette çaba gerektirir. Evin geçimini sağlamakla, ev halkının ihtiyaçlarını karşılamakla mı uğraşsınlar yoksa doğru bulmadıkları davranışları sineye çekmekle mi? Hiç kolay değil.
Yine de işin başka bir yüzü daha var: Ergen çocuk anne ve babasının yanında misafir! Yani konuk. Çünkü en çok beş, bilemedin on yıl sonra çekip gidecek. Kendi hayatını kuracak. Kendine ait bir evi, bir ailesi olacak. Gündelik koşturmaca içinde çoğu anne ve baba bu gerçeği unutur. Konuk olmasının ötesinde bir başka can alıcı nokta daha var: anne için, baba için çocuğun sahip olduğu değeri anlatmak mümkün değil. O en değerli varlık! Yani ergen çocuğun “en değerli konuk” olduğu kesin.
Çok değer verdiğiniz, çok saygı duyduğunuz ve sevdiğiniz bir tanıdığınız başka bir şehirden sizi ziyarete gelmiş olsun. Bir kaç gün evinizde sizinle birlikte kalacak. Bundan çok mutlu olursunuz. Onu rahat ettirmek için elinizden geleni yaparsınız. Sevdiği yiyeceklerden sunmak, hoşlandığı şekilde zaman geçirmesini sağlamak, istediği konulardan konuşmak… Evinizde kaldığı süre içinde hemen her kararı onu dikkate alarak verirsiniz. Peki hata yaptığı zaman?
Herkes hata yapar. En değerli konuğunuz da hata yapabilir. Aklınıza çok büyük hatalar gelmesin. Diyelim ki herkesin uykuda olduğu bir saatte kalkıyor ve müzik dinliyor. Hem de yüksek sesle. Ne yaparsınız? Bunu ona söylersiniz. Peki nasıl?
Anne ve baba ergen çocuklarının hatasını evlerindeki çok değerli bir konuğa söyler gibi söylemeli:
- Yumuşak bir tonda konuşarak.
- Gerekli açıklamaları geniş geniş yaparak.
- İncitici olmadan.
- Başkalarının önünde mahcup olmasına meydan vermeden.
- Hepsinden önemlisi de yalnızken.
- ...
Bazı anneler, babalar çocuklarına en değerli konuk gibi davranmanın sakıncalı olacağını düşünebilir. Çocuklarının şımaracağını, daha huysuz olacağını, daha fazla hırçınlaşacağını sanabilir. Denedikleri zaman böyle olmadığını göreceklerdir.
Anne baba için en birinci öncelik ergen çocuklarıyla “konuşabilir olmak ve öyle kalmak” olmalı. Kendisi çocuğu ile konuşabilmeli. Aynı zamanda ergen çocuk da annesiyle, babasıyla konuşabilmeli. İstediği zaman ve istediği kadar. Birçok anne ve baba çocuklarıyla her şeyi konuşabildiklerini söyler. Bu doğru olabilir. Ancak çocukları onlarla konuşabiliyor mu, bu çok önemli. Anne ve baba aksini düşünse de birçok durumda ergen çocuk onlarla konuşmaz, konuşamaz. Bunun sebebi çoğu zaman kendisinin istememesi. Aralarındaki iletişim çok iyi olmadığı için zorunlu olmadıkça ‘’ihtiyarlarla’’ konuşmak istemez. Suskun kalmayı tercih eder.
Ergenle ilişkili her sorunun çözümü için en önemli nokta onun anne ve babasıyla konuşabilmesi. Bunu sağlamak da annenin, babanın görevi.
Dr. Abidin Sönmez
Aile Danışmanı, Özel Marmaris Aile Danışma Merkezi
0252-419 22 96; 0532 557 90 19; marmarisadm@gmail.com
facebook.com/Marmaris.ADM, Instagram : marmarisadm
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.