Marmarisli iki arkadaş İstanbul’da. Gezdiler, tozdular. Akşam,
-Şöyle güzel bir balık lokantasına gidelim, tam lüfer vakti. Düşünme parayı Boğaz’da kafa çekelim…
Hava kararmaya başladı. Arnavutköy yakınlarında güzel bir restorana kuruldular. Mezeler seçildi, rakı ısmarlandı, balık lüfer!
-Nasıl yapalım beyefendi?
-Atagoma durago!
-Peki efendim…
Garson bir şey anlamadı, doğru şefine gitti.
-Şefim, misafirimiz balığı ‘Atagoma Durago’ istiyorlar. Acaba Japon usülümü? Ben anlayamadım da.
Bu ara mezeler geldi, rakı açıldı. Buz takviye…
-Şerefe Ahmet,
-Şerefe İbraam,
Bu defa şef garson geldi.
-Efendim balık?
-Atagoma Durago!
-Peki efendim…
Şef doğru aşçıbaşına gitti. Ben bilmiyorum ama belki sen bilirsin. ‘Atagoma Durago’ istediler.
Aşçı şöyle bir baktı,
-Şefim bu balıktan ‘Suşi’ Japon yemeği olmaz. Siz anlayamadınız galiba, bir de ben sorayım.
-Afiyet olsun beyler, balığı nasıl isterdiniz?
-Yawww ‘Atagoma Durago’ dedik, acık beklesin, şu boğaz, şu deniz, şu mezeler… Biraz demlenelim, sonra balık. Şimdilik ‘Atagoma Durago’
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.