Yıl 1963 Marmaris orta okulu O yıllarda ilk okul alt katta ,orta okul

üst katta idi.Yeni öğretim yılı öğrenci sayısı artınca ,okul bahcesine iki derslikli prefabrik

bir bina yapıldı.Orta birinci sınıf öğrencileri burada ders görürdü.

Öğretmen yetersizliğinden bazı derslerimizin boş geçtiği olurdu.Yine böyle bir

bir günde,bahçede oyuna dalmıştık.Bir ara prefabrik dersliğe yöneldik.Baktıkki ders görenlerin

arasında,Dalaman dan Marmaris'e yerleşmiş yerleşmiş ailelerden birinin çocuğu var.Üç_dört kişi

başladık,hareketlerle ve dudak oynatarakonun anlayacağı şekilde..

_Arab duguli....

_Arab duguli....

Biraz sonra zil çaldı.Bütün sınıflar bahçede.Osıra sınıf başkanı birilerini

arıyor..

__Ki mi ? Ki mi?..

 _Ben mi ? Ben de Mİ?..

Tam dört kişi okul müdürünün karşısına çıktık..

_Demek arab ha...!

_Bu memlekette kim arab kim beyaz şimdi gösteririm size...

_Demek arab ha....!

_Uzatın bakalım ellerinizi,açın avucunuzu!...

Müdürün elindeki 50 cm lik cetvel ilk arkadaşımda kırıldı...

_Anam yandım ben....

Başını yandaki dolabın içine soktu.O düzelinceye kadar,bizde iki cetvel daha

kırılmıştı.Sonra 'yermisin ?'Yemez misin?'Tokatlar birbiri ardına geliyordu.Hızını alamayan müdürümüz;

_Arab ha...Arab ha... diye bagırıyor.Bizim gözlerimizden oluk oluk akan

yaşlara hiç aldırmıyor du.Sonun da yorulmuş olacak ki;

_Defolun!....

Kendimizi tekrar bahçeve çeme başına attık.Avuçlarımızın içi,yanaklarımız,

ve popomuz acı biber gibi yanıyordu.Çeşme başın da elimizi yüzümüzü yıkarken bir gülmedir tutturduk.

Birbirimize bakıyor,kızaran ellerimizi ve yanaklarımızı görünce sanki karşımdakinin acısı ve

kızarıklığı daha fazla gibi,hem gülüyor hem ağlıyorduk.Ya sınıf ne diyecek ti?..

_Şu zil biraz geç çalsa..

_Hiç olmassa yanaklarımızın kızarıklığı geçse...

Bir daha ne biz ne başkası arkadaşımızla dalga geçmedi....