Marmaris Ticaret Odası ve Müze Müdürlüğü işbirliğinde gerçekleştirilen çalışmaların tamamlanmasının ardından koruma altına alındı.
Son yıllarda Marmaris genelinde yürütülen kültürel mirası koruma çalışmalarına bir yenisi daha eklendi. Hakkında sınırlı sayıda kaynak ve araştırma bulunan ve Kültür ve Turizm Bakanlığı tarafından korunması gerekli kültür varlığı olarak tescil edilen Yeşilbelde Kaya Mezarı, Marmaris Ticaret Odası’nın destekleriyle, Marmaris Müze Müdürlüğü’nün denetiminde ve MSKÜ Arkeoloji Bölümü Öğretim Üyesi Doç. Dr. Mehmet Gürbüzer’in danışmanlığında gerçekleştirilen bitki örtüsü temizliği, çevre düzenlemesi, güvenlik şeridi oluşturulması, uyarı ve bilgilendirme tabelaları ile aydınlatma ve kameralar yerleştirilerek koruma altına alındı.
BENZERLERİNDEN FARKLI
Karia ve Lykia bölgelerinde yaygın olarak görülen tapınak cepheli mezar mimarisinin kuzeydeki son, Marmaris’te ise tek örneği niteliğindeki Yeşilbelde Kaya Mezarı, bölgede sık rastlanan Ion düzenindeki kaya mezarı mimarisinin aksine, Dor düzenine sahip mimarisiyle benzerlerinden ayrılıyor. Konumu ve mimarisiyle oldukça ender bir yapıda olan kaya mezarının M.Ö. 4. yüzyılda yapıldığı ve Roma Dönemi boyunca da kullanıldığı tahmin ediliyor.
MİMARİ YAPISI DİKKAT ÇEKİYOR
Günümüz köy mezarlığının kuzey yamacında yer alan tapınak cepheli, tek odalı kaya mezarı, 2,88 metre cephe yüksekliği ve 2,52 metre cephe genişliğiyle dikkat çekiyor. Anakayanın oyulmasıyla inşa edilen yapının mezar odasında toplam dört adet klinē (ölü yatağı) bulunuyor. Mezarın arka ve sol kenarında bulunan klinelerin yan yüzlerinde aslan ayağı kabartmaları yer alıyor. Konumu ve mimari düzeni, mezarın dönemin üst düzey bir yöneticisi ya da önde gelen bir aileye ait olabileceğine işaret ediyor.
DEPREM BULGULARI VE ZEMİN RİSKLERİ NEDENİYLE PROJE REVİZE EDİLDİ
Koruma çalışmalarına ilişkin değerlendirmede bulunan Marmaris Ticaret Odası Yönetim Kurulu Başkanı S. Mutlu Ayhan, “Daha önce hazırlanan ve Kültür Varlıklarını Koruma Bölge Kurulu tarafından onaylanan projede, kaya mezarının toprağa gömülü halde olan kısmı düzeltilip, yapıya ahşap merdivenlerle ulaşılarak ziyaret edilebilir bir hale getirilmesi planlanıyordu. Ancak, yoğun bitki örtüsü ile kaplı zeminin temizliği sonrası ortaya çıkan toprak yapısının oldukça zayıf olduğu gözlendi. Bununla birlikte, 1957 yılında meydana gelen Fethiye depreminde mezarın bağlı olduğu kaya kütlesinden koparak öne doğru yattığı ve yine deprem sonucunda mezarın etrafındaki kaya parçalarının aşağıya doğru düşerek zemini kapladığı ortaya çıktı. Proje Danışmanı Mehmet Gürbüzer Hocamız’ın tespitleri ve hazırladığı rapor doğrultusunda projede revizyona gittik.
Bir taşın dahi yerinden oynatılmasının yapıya zarar verebileceği endişesiyle önceliği korumaya vererek çalışma yürüttük. Projeye vermiş oldukları kıymetli desteklerden dolayı Müze Müdürümüz Şehime Atabey’e, Orman İşletme Müdürümüz Gökhan Şahin’e, aynı zamanda Amos Antik Kenti Kazı Başkanlığını da yürüten Doç. Dr. Mehmet Gürbüzer ve ekibine teşekkür ediyorum” şeklinde konuştu.