Temel Irmak
Onu tanıyalı tam 10 yıl oldu. Yoklukların içinde kader karşıma çıkardı onu. Hayatımda dönüm noktalarından biridir onunla tanışmam. Sabrın, azmin, mücadelenin adı oldu benim için. Dile kolay tam 10 yıldır yanındayım, ekmek yiyorum. Kavga ediyoruz, tartışıyoruz, gülüyoruz, ağlıyoruz, aç kalıyoruz, tok geziyoruz, sıkıntıya düşüyoruz, eğleniyoruz, hayata küsüyoruz, hayata gülümsüyoruz, tam 10 yıldır biz bunu birlikte yapıyoruz.
Baş kaldırdım taşı delen filiz gibi diyor üstadın biri. İşte o filizin adı Temel Irmak. Medeni cesaretin sembolüdür onun adı benim için. 10 yıldır onu en çok eleştiren bende olsam bugün hakkını vermek için düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim. Duygularını ifade etmede yoksun olsa da duygu yüklü bir gemiden farksızdır Temel Irmak. Hayatımda yaşama dair umutlarım varsa onunda eseridir Temel Irmak. Diyeceksiniz ki bu kadar çok Temel Irmak yazılır mı bir yazıda? Bana kalsa bütün yazıyı Temel Irmak yazardım herhalde.
10 yıl boyunca nelerle uğraşmadı ki, kavgasını verdi yaşamla. Soğuk ofislerde bir battaniye ile aylarca yattı kalktı. Kimlerle yaşam mücadelesi veremdi ki. Gazetesini ayakta tutmak için yaşatmak için ne uğraşlar vermedi ki?
Hayatla olan kavgasında en yakın şahit hep ben oldum. Aramızda maddi bir ilişkinin bağı asla olmadı. Zaten olsaydı yokluk günlerinde zadece yanında ben olmazdım. Yokluk günleri dedim de Temel Irmak'tan aldığım ilk para 100 bin liradır. Bu parayı hiç unutmam. Çünkü o yıllarda 50 bin liraya bir ekmek arası döner almış güzel bir karnımı doyurmuştum.
Hey gidi günler hey
Bugün en büyük gazetenin sahibi. Marmaris'e aşık bir insan, bir Marmarisliden daha fazla Marmaris taraftarı. Marmaris savunucusu.
Marmaris'te daha 4-5 yıla kadar sadece 2-3 gazetecinin sosyal güvencesi vardı. Bunlarda ne adam akıllı maaş alırdı nede gazetecilerin sigortaları yatardı. En baba ajanslarda çalışanlar bile sosyal güvencesiz üç-beş kuruşa çalışırdı. Taa ki Temel Irmak bir günlük gazete çıkarana kadar.
Bir tekeli yıkmanın bedelini en ağır şekilde ödedi elbette. Ailesinden, büyük ağalardan ve de ideolojilerden destek görmeden. Emekçi, halkçı ve çağdaşlık edebiyatı yapmadan bir tekeli yok etti. Hatta yerle bir etti.
Bu yazıyı neden mi yazıyorum durup dururken 10 yıl sonra?
Dün Çağdaş Marmaris Gazetesi Temel Irmak'a 12 ay ve hapis ve para cezası diye manşet attı. Üstelik tamamen bitmemiş bir davada halkı kamuoyunu yanılttı. Temel Irmak 12 ay hapis cezası yatmayacak elbette bu işin hilesi atılan manşet.
Üstelik emek hırsızlığı yaparak. Adı çağdaş olan ama çağdaşlığın hiçbirini yerine getirmeyerek Temel Irmak'ın kişisel sitesinden izinsiz olarak fotoğrafını yayınlayarak. Gerçi bu Çağdaş Marmaris'in ilk emek gaspı değil elbette. Yıllardır yanlarında çalışan gazetecilerin sigortalarını bile yatırmadılar. Son yıllarda Temel Irmak'ın sayesinde mecburi olarak yatırmak zorunda kaldıkları sigortalardan dolayı yanlarında çalışanlar tazminat hakkı elde etmesin diye senede bir gün işten çıkartıp ertesi gün dalavere yaparak işe aldılar. İmza attırmak içinde türlü yalanlar sayıldı.
Dediğim gibi Temel Irmak bir başkaldırının sembolüdür. Bugün yanında 7-8 kişi ekmek yemektedir. Hem de sapına kadar sosyal güvence altındadır. Çünkü Temel Irmak çağdaşlık mavalı okuyarak emekçi adını kullanarak çalışanlarının hakkını gasp etmemiştir.
Bugün sayesinde 20 den fazla insan sosyal güvence altındadır. Takır takır maaşlarını almaktadırlar. Bunların mimarı Temel Irmak'tır. Marmaris'e çok sesliliği getirmiştir. Günlük gazetelerin sayısı 4 olmuştur. Bunun yalnızca tek mimarıdır o. Bugün Gündem gazetesinde olmanın onun bir parçası olmanın gururunu hazzını yaşıyorum. Yüce Mevla nice 10 yıllar nasip ederse bu onuru gururu hep yaşayacağım.
Marmaris'teki bütün gazetecilerin bir kez dahi olsa düşünmesi gerekir bugün maaşlarını alıyor, sosyal güvence altında yaşıyorlarsa bunun sebebinin kim olduğunu. Bundan 5 yıl önce kim maaşını alıyor sosyal güvence altında mesleğini yapıyordu?
Temel Irmak Çağdaş Marmaris'in saltanatına son vermekle kalmamış, açtığı yolda başka gazeteler yürümüştür. Bugün her ne kadar açtığı yolda yürüyen gazeteler bile aleyhinde atıp tutsalar da varlık sebepleri Temel Irmak'tır. Bugün Temel Irmak'ın ofisinde, matbaasında çalışanlar bile çok iyi düşünmeli ki, verdiği kavgaları kazanmasıydı Temel Irmak bugün ne sosyal güvenceleri olurdu ne de işleri.
Şimdi yıllardır oturdukları yerden paralarına para katanların canına okumuştur Temel Irmak. Tekerlerine çomak sokmuş alışıla gelen düzene dur demiştir. Elbetteki uğraştılar onunla, şikayet üstüne şikayet ettiler. Kendileri yıllarca çalışanlarının sigortasını bile yatırmazken kurallara uymazken, Temel Irmak'ın açığını aradılar. Zaman zaman buldular da. Ama yılmadı Irmak, yaşam mücadelesini sürdürdü. Ve verdiği kavgayı kazandı. Bir tekeli yıkmanın, çok sesliği getirmenin, 20 den fazla gazeteciye iş ve sosyal güvence vermenin bir bedeli vardı elbette. Her güzel iş yapanın bedel ödediği Marmaris'te o bedeli ödemeliydi. Çünkü biliyor ki, emek sahipleri sayesinde emeklerini alıyor artık. Milyarlar kazananlar artık çalışanlarının emeklerini çalamıyor artık. Her ne kadar kendine abi denmesine kızsan da Ne mutlu sana Temel abi. Bugün seni daha tam olarak bitmemiş bir davayı kaybettin gibi gösterseler de sen inan ki vicdanlar mahkemesinde onur madalyaları aldın. Gayri emek hırsızlığı yapanlar düşünsün. Bu dünya geçici. Geçip gidenleri görmeyen gözlere lafım yok. Ama sen rahat ol. En azından ben hakkımı helal ediyorum. Acaba bunların yanında çalışanlar haklarını helal eder mi yoksa yakalarına yapışır mı? Sence hangisi?