Herkese Merhaba.
Bugün size uzun uzadıya bu kavramın hayatlarımıza etkisinden bahsedeceğim.
Aslında yazılacak, söylenecek çok şey var konu ile ilgili.
Ancak, dilim döndüğünce bence bir şeyler karalamak istiyorum.
Evet, bazı insanlar için özellikle memurlar için Türkiye’de hayat cennet iken, İşçiler için hayat kıt kanaat geçinme denizi olabiliyor.
Şöyle ki;
Bir markete gidiyorsunuz.
En basitinden bir süt ya da canınız çikolata istedi alıyorsunuz.
E insan canı bu. Elbette bir şeyler istersiniz doğal olarak.
Bir çikolata 50 TL dolaptan alınan bir süt ise 80 TL kaba taslak hesapla 150 tl yani 150 kâğıt gitti bile!!!
E insansın sonuçta, sağlığını dikkate almak zorundasın, sağlığına önem vermek zorundasın. İşte bu yüzden raflarda olanı değil, her daim dolapta olanlara yöneliyoruz.
Yani demem o ki, bir ülkede alım gücünün memur zammı ile eşit oranda olmaması ve ayrımcılığın olması demek, hayat standartlarının ve insan psikolojisinin de çökmesi demek.
Bu durumda en kârlı kurum kim oluyor?
Elbette Sağlık sektörü.
İlaç alımları tavan yapıyor… seanslar artıyor.
Ticari ahlak ve ticari ahlakın çökmesi konusuna hiç girmiyorum bile.
İşte bir ülkenin çöküşünü özetleyen tablo bu kadar kolay anlatılır.
Gerisi siz düşünün.
Sevgilerle…
İhsan Tekin.