Cümleler kaçtı, dağıldı dört bir tarafa
Sadece noktaydım. *
Ucuz hikayeler anlatıldı hep, ben de dinledim
Önce çocuktum ve o saflığa sığındım dinlerken, hiçbir şeyin farkına varamadım. Anlatıldı, durmadan anlatıldı ve ben o sıcak uyuşukluğa kaptırdım kendimi. O kadar tatlı geldi ki hatta, bir süre sonra uyandırılmaya çalışsam da uyanmadım! O zamanlar kendi seçimimdi bu ve bu konuda kimseye söz hakkı vermemiştim
Hikayeler ilerlerken, ben karmaşıklaştım ve her seferinde bunun farkında olsam da ne olacağını beklemenin heyecanıyla devam ettim dinlemeye; sanki farklı bir şey olacakmış gibi Umut işte, Belki diyor insan, Belki, bu sefer öyle değildir! diyor ama sonra görüyor ki, Bu sefer de aynen öyle! Oysa ki sadece kendini düşünme bencilliğinden uzak olunması bekleniyor o an ama durum öyle olmuyor. Her insan kendini düşünüyor önce ve bu yüzden aşkı öldürüyor. Üstelik kendi aşkını da değil ki o zaten var mı yok mu, tartışmalı- karşısındakinin aşkını!!!
Zaman geldi, soğuk duş etkisi yarattı hikayelerin kahramanları bedenimde, hiç çekinmeden hem de. Ve aynı derecedeki soğukkanlılıklarıyla suçlarını bazı sebeplerle açıkladılar anlamlı anlamsız, sebeplerin sonuçları da geldi ardından bir bir Sonra da en suçlu halimle yığılıp kaldım kaldırımın ortasında. Ve o ucuz hikayelerin ucuz kahramanları ayağa kalkabilmem için hiçbir şey yapmadılar. Bazıları ben yolda yürür hale geldiğimde arayıp sorma ihtiyacı hissettiler, bazıları hala daha hissediyorlar utanmadan!...
Benzer hikayeler yaşanıyor çevremde hala. Ben sadece dışarıdan izleyici olmayı tercih ediyorum ve bundan sonra da o ders aldığım hikayeler gibi bir hikayeye başlamayı da asla düşünmüyorum. Oldukça seçiciyim bu konuda hatta biraz da megalomanım! Aşktan daha önemli bir şeyin olmadığını düşünürdüm hep ve hep en üstte tutardım aşkı. Aşk benim için yine en üstlerde ama benden daha üstte değil ne yazık ki Bu konuda insanlara inanmıyorum, güvenmiyorum! İnandırmaya çalışanlar -çalışacak olanlar için de bin dereden su getiririm, bunu çok iyi biliyorum.
Ucuz hikayeler anlatıldı hep, ben de dinledim Bundan sonra zaman harcayabileceğim hikayelerin de en az benim hikayelerim kadar iyi olmasını isterim; bu konuda da isteyen istediğini desin um-rum-da değil!! Aşkı ucuz görenler, gösterenler bende alerji yapıyor; bu böyle bilinsin!! Ve şu da unutulmasın ki özü ucuz olanların aşkları pahalıya kaçamıyor, sadece üstlerinde emanet duruyor! O yüzden bir hikayeye kahraman olmaya çalışmadan önce beş kere düşünmeliler, kanaatindeyim
Düşünüyorum; ne kadar sevmiş olabilirim?
Düşünüyorum
Sen, ben, gece ve bir yol,
Başka birşey yok elimde, hafızamda,
Düşünüyorum; ne kadar yer etmiş olabilir? *
Tabi ki hikayeleri kadar!...
*Şebnem Ferah İstiklal Caddesi Kadar şarkısından