Öykü, söz ve şiirlerle harmanlanmış bu kitapta, “kimliksiz kalmış aşka” yalın tanımlamalar getiriyor. Yazar öyküleriyle aşka nefes, şiirleriyle ses, sözleriyle de yön vererek her kesimden okura dokunacak bir duygu sinsilesi yarattığı düşüncesinde…
“Ayrılığa zorlanmış bir kadının gözyaşları eşliğinde sevdiği adama veda Sahnesini yazacağım bir gün. Herkes okusun herkes bilsin diye. Acı bir gün geçecektir ama aşk kalıcı kalacak. Ve hayatın boyunca saçma sapan bir yerde hiç beklemediğin bir anda karşına çıkacak ve boğazını sıkacak anılar. Tıpkı Şu an hiç ilgisi olmayan bir kitabın yirmi dördüncü sayfasının ikinci paragrafının üçüncü cümlesi gibi”..
Hava yazdan kalmaydı ama ben üşüyordum.
Yanımda kal içimi ısıtıyorsun dedim, Anlamadı...
Ben senin güneşin olamam dedi,
Gitti...
Bilmiyordu Aşkı.
O gitti,
Ben Üşüdüm...