Sade ama çok zevkli dösenmis odanın bir köşesindeki tertemiz bir yatakta yatan, kırlaşmıs saçları yastığına yayılmıs, solgun ama temiz yüzlü kadının baş ucunda durdu. Baktı baktı sonra yatağın etrafında kanatlarını kararsız kararsız oynatarak büyuk bir baykuş sessizliğiyle bir kaç kez döndü. Birden durdu. Gözlerini dikti ve bütün dikkatini vererek biraz daha inceledi yatakta hareketsiz yatan kadını. Sonra kafasını odanın bir dantel gibi işlenmis ağac tavanına kaldırdı. Çok saygılı ama kararĺı bir ifadeyle "Tanrım" dedi "Ben bu canı alamam." Gözleri de, kalbi de buram buram Marmaris dolu"