Her zaman insan kendine kolayı seçer…

Zorluklardan hep kaçar…

Sende öyle yapıyorsun….

Senin için gitmek ne kadar kolay, öyle demi…

Gülüyorsun gül bakalım…

Kendini kör karanlığın içinde hissettiğin zamanlarda, bir çıkış ararsın.

Bulmak için çırpınırsın.

Düşünürsün günler geceler boyu…
Bazen bir çıkış yolu bulamazsın…
Beden yorgundur…
Çünkü; yeni bir yolculuktan gelmişsindir henüz.
Ve..

Yenisine hazırlanıyorsun…

Gözlerin gülmüyor eskisi gibi.

Aslında sende gitmek istemiyorsun.

Ama gitmelisin…

Çünkü çok küçüksün…

Daha okulun bile bitmemiş...

Benim ise, omuzlarım artık eskisi gibi, dik de değil.

Omuzlarıma yüklendiğim hayattır.
Hem de tüm acımasızlığı, tüm hoyratlığı, tüm kırıcılığıyla…
Hayat, omuzlarımıza binmiştir tüm ağırlığınca…
İkimizde yorgunuz…
İçimizde derin bir haksızlığa uğramışlık duygusu var...
Kırıldığımı hissetmişsindir önce…

Yaralanmışsındır.

Boş ve çaresiz gözlerle bakarız çevremize…

Unutmaya çalışırız...

Senin ise, kalbin yufkadır gözlerinden bir damla yaş gelir.

Yalnızlığına dökülen yaşlardır bunlar…
Belki de o an buralarda bende ağlıyorum.

Nereden bileceksin ki…

A iki gözüm…

Sen cesursun yılmazsın, yoluna devam edeceksin…

Derinlere saplanmış kör bir kurşunu çıkartma gayretidir senin kisi…
Benim ise, canın acır.

Sıkarsın dişlerini…

Sana inanan, sana güvenen, seni seven ve seni sevmeyenleri düşünürsün…
Kör kurşunu çıkartmaya çalışırsın…

Yaşamla ölümün arasındaki çizginin, sanıldığı kadar kalın olmadığını bir kez daha anlarsın…
O an yanında kimseler olmaz…

Tutmak istersin sevginin elini…

İşte o an, aşklarını, sevdalarını, kavgalarını, öfkelerini, kırgınlıklarını, acılarını…

Ve tüm duygularını, yani insana ait, yani yaşama ait ve ona dair ne varsa hepsini, hepsini hepsini yeniden düşünürsün.
Ağlarsın…

Yine bensin ağlarsın…

Kırılmadan, üzülmeden, üzmeden yaşamak ve yaşatmak istersin çünkü...

Çünkü sen öyle görmüşsün.

Geceler boyu yalnız kalsan da…

Kimseleri kırılmak istemezsin.

Kimselerle dertlerini paylaşmasan da…

Başka bir kent, başka bir ülke, başka bir dünya ararsın…

Ve sırtında bir çantayla yola çıkarsın…
Başlar yolculuğun yeniden…

Çıkarsın yola…

Yürümeye başlarsın…

Pusulan sevgidir…

Öyle olmalıdır…