Ne güzel sözdür ‘’davulun sesi uzaktan hoş gelir’’.
Bugün sizlere biraz da gündemdışı bir konudan bahsedeyim. Mesela edebiyat dünyasından ,yazarların kitaplarını bastırma ve dağıtma sürecinden.
Maalesef kapitalizmin esir almadığı bir sektör kalmadı ülkemizde. Edebiyat da bundan bir hayli nasibini aldı. Eğer Türkiye’de sansasyonel bir şöhret yaptıysanız yolunuz açıktır. Çıkardığınız eserin niteliği hiç önemli değildir.Bunu Gülben Ergen’in yazdığı bir kitabın ya da Nejat İşler’in klişe sözlerinden oluşan bir kitabın ya da twitter fenomeni olmuş bir şarkıcının attığı twit mesajlarından oluşan bir kitabın haftalarca çok satanlar listesinde kalmasından anlayabilirsiniz.
Geçmişte önemli bir görevde bulunmuş bürokrat ,asker vesaire kesimlerin de yazdığı kitaplar vardır.Hatta çoğunun gerçek yazarı onlar bile değildir sadece isimleri kullanılır.Böyle kitaplar da sırf bir yerlere siyasi mesaj vermek için yazılmış ,iyi de getirisi olan kitaplardır.
Bir de bazı yazarlar vardır. Geçmişte Müslüm babanın üç ayda bir kaset çıkarması gibi nasıl olsa ismimiz satıyor diyerek sırf para kazanmak amaçlı içeriği mineral yönünden fakir olduğundan ot bile bitmeyen topraklar gibi yoksul ,kalitesiz kitaplar çıkarırlar.Bir roman yazmak altı ay değil normalde yıllar sürecek bir serüvendir.
Siz memlekette sansasyonel bir şöhrete sahip değilseniz hiçbir yayınevi kolay kolay kitabınızı basmak istemez. Her kitabı belirli bir ücret karşılığı basan yayınevleri de var.Onlara Dostoyevski’nin Suç ve Ceza’sını ben yazdım diyerek world dosyası yapıp gönderseniz bile hiç incelemeden basarlar.
Allahtan şimdi internette her şeyi bulmak mümkün.İnternet ortamında kitabınızın tanıtımını da satışını da yapabiliyorsunuz. Yoksa D&R,Remzi ,Dost gibi kitabevlerinde kitabınızı sattırmak çok zor.Çok isteyen olursa birkaç tane getirip ücra bir rafın en dibine bir iki tane koyuyorlar.Ancak popüler bir şahsiyetin kitabını her rafta gözüne sokarcasına diziyorlar.Bu da tamamen duygusal sebeplerden kaynaklanıyor.Yani raf kirası diye bir şey var.Bir kitabı , zincir mağazalarda,ünlü kitabevlerinde müşterinin kolayca görebileceği bir yere koymak için ödenen bir para var. Tabi Migros ,kipa, carrefour gibi marketlerde de kitabı rafa koymanın bir bedeli var.’’Semerkand’da Aşk ‘’isimli romanımı Carrefour mağazalarına koymak için yayınevimden altı bin dolar istemişlerdi.O marketlerde gördüğünüz tüm kitaplr için yayınevleri yıllık belirli bir raf bedeli ödüyorlar.
Televizyonlarda gördüğünüz az sayıdaki kültür sanat programlarına çıkabilmenin bir bedeli var.Kimine beşbin kimine ellibin öderseniz sizi konuk ediyorlar.Gazetelerin hafta sonu eklerinde yer almanın röportaj yapmanın da bir bedeli var.Tabi burada hakkını yiyemeyeceğim,ulusal çapta yayın yapan iki isim bana bir karşılık beklemeden yardımcı oldu Biri Yeni Asır Gazetesi Muğla muhabiri dostum Adem Ülker’di. Bir diğeri de hiçbir tanışıklığım olmamasına rağmen kitabımı dikkate değer bulup Sözcü gazetesinin Pazar ekine tanıtımını koyan ,Sözcü Gazetesi kültür sanat editörü Özkan Saçkan’dı.Bu birkaç değerli istisna dışında kimse bedelsiz bir yardım da bulunmadı.Ama sosyal medya ve dostlar sağolsun kitabımın tanıtımına önemli katkıllarda bulundular.
Oğuz Atay bir klasik olan ‘’Tutunamayanlar’’ isimli romanını İlkönce Remzi kitabevine ardından da iletişim Yayınlarına götürmüştü.Bu ünlü yayınevleri kitabı basmaya değer bulmamışlardır.Ancak şimdi Türk Edebiyatının başyapıtlarından bir tanesi.
Ne olursa olsun bir eser değerliyse bir gün hak ettiği değeri bulacaktır.O yüzden piyasaya aldırmadan yazmaya devam. (İçinde Marmaris ,Selimiye Bozburun Bodrum ve Datça’dan da öykülerin yer aldığı Kıyı Hikayeleri ,isimli kitabım bir ay içinde Yakın Plan yayınlarından raflarda yerini alacak.Kitap dostlarına sevgiyle.
